Zaraza w Atenach zaczęła się w 430 roku p.n.e. Kilkakrotnie powracała w czasie wojny peloponeskiej. Miała zacząć się od portu w Pireusie i objąć całe miasto. Było ono przepełnione z powodu masy uchodźców z całej Attyki, którzy schronili się za murami. Z tego powodu higiena w Atenach była na wyjątkowo niskim poziomie. Choroba miała dużą łatwość rozpowszechniania się. Zmarłych chowano w zbiorowych grobach. Stosunki społeczne upadły w reakcji na bezpośrednie zagrożenie śmiercią. Ateńczycy próbowali zmniejszyć ilość ludzi w mieście wysyłając ich na wyspy Morza Egejskiego i na ekspedycje wojenne. Jednak na skutek tego zaraza się rozprzestrzeniła.

Nie udało się nadal ustalić co wywołało epidemię. Długo uważano że mogła być to dżuma. Sugerowano też inne choroby jak ospa wietrzna, odra, ebola czy gorączka krwotoczna. Inną często przywoływaną chorobą jest tyfus. Obecnie uważa się że objawy mogą pasować właśnie do niej.

O zarazie w Atenach

https://www.jstor.org/stable/284374