Tetrapolis

Mianem Tetrapolis nazywano cztery wielkie miasta leżące w północnej Syrii. Były to Antiochia nad Orontesem, Apamea nad Orontesem, Laodyceia nad Morzem i Seleucia w Pierii. Miasta te stanowiły centrum władzy Seleukidów. Oprócz nich w Syrii leżało wiele mniejszych miast i wiosek założonych przez władców z tej dynastii.

Apamea została założona przez Seleukosa Nikatora. Miasto nazwał imieniem swojej żony. Wcześniej na jej miejscu miało istnieć miasto Pellea założone przez Antygona Jednookiego. Była zbudowana nad Orontesem z jednej strony, a bagnami i jeziorem z drugiej. Ulice były rozplanowane według planu hipodamejskiego. Miasto było centrum wojskowym Seleukidów. Przechowywano w nim słonie jakie posiadała armia. Produkowano tam też duże ilości uzbrojenia. W czasie wojen domowych o tron Syrii często odgrywała ważną rolę z uwagi na swój arsenał. Miasto zostało opószczone dopiero w czasach arabskich.

Najbardziej znaną budowlą w Apameii jest wielka kolumnada. Zbudowano ją na głównej ulicy miasta. Biegła ona z północy na południe. Jest to największa taka budowla z ówczesnych czasów. Została zniszczona w czasie trzęsienia ziemi w roku 115. Jednak później została odbudowana. Na początku naszej ery mogło w niej mieszkać 400 tysięcy ludzi. Teren otoczony murami zajmował 255 hektarów. Ponadto w mieście znajdowały się wielkie koszary i wiele świątyń, w tym Zeusa Bellosa.

Laodycea została założona przez Seleukosa Nikatora. Nazwę dostała po jego matce. Leżała na miejscu starego fenickiego miasta Ramithia. Była jednym z kluczowych portów wschodniego morza Śródziemnego. Oprócz bycia centrum handlu eksportowała wino produkowane w jego okolicach. Jednym z kluczowych rynków na który je eksportowano była Aleksandria. W mieście znajdowała się mennica. Miała wiele wspaniałych świątyń oraz hipodrom. Teren otoczony murami zajmował 250 hektarów, a główna ulica biegła z północy na południe. Za czasów Rzymskich przez pewien czas była stolicą Syrii. Dzisiaj w jej miejscu wciąż leży miasto zwane Latakia.