Budowli

Hierapolis

Miejscowość była zamieszkana w czasach przedhellenistycznych. Istniała w niej świątynia Kybelle. Seleukidzi założyli w jego miejscu polis. Wznieśli w nim wiele monumentalnych budowli. Wśród nich jest powyższa brama do miasta. Samo polis stało się znanym w całym basenie morza śródziemnego sanktuarium. Przybywano do niego na leczenie. Antioch Wielki osadził w mieście kilka tysięcy żydów.


Nysa

Miasto założone zostało założone przez Antiocha Sotera. Polis było położone w centralnej Anatolii. W Nysie istniały fylle i demy. Bito w niej monety. Ponadto w mieście istniały świątynie Hadesa, Antiocha i Kybele. Pod koniec okresu rzymskiego polis stało się siedzibą diecezji. Najsłynniejszym spośród jej ordynariuszy był Grzegorz z Nysy. Miasto zostało opuszczone w czasach tureckich


Seleukia nad Kalkydonosem

Miasto leżało nad ujściem rzeki Göksu. Założył je Seleukos Nikator. Wcześniej istniała w tym miejscu Cylicyjska miejscowość. Do nowego miasta przeniesiono wielu mieszkańców innych, okolicznych polis. Szybko zdobyło rangę ważnego ośrodka handlowego w Cylicji. W mieście istniała mennica, bijąca monety seleukidzkie. W bezpośredniej bliskości Seleuki leżała świątynia Zeusa w Olbii. Sfinansował jej przebudowę Seleukos Nikator. Przyciągała ona wiernych z daleka. Za czasów Wespazjana wzniesiono kamienny most przez rzekę. Ponadto w mieście istniał ośrodek filozoficzny. Miasto w czasach chrześcijańskich było siedzibą biskupstwa. Miały w nim miejsce synody. W tym mieście miał umrzeć Fryderyk Barbarossa. Dzisiaj w miejscu tego miasta leży Silifke.


Seleukia w Pamphili

Miasto założył Antioch Soter na cześć swojego ojca. Leżała ona niedaleko Side, na wybrzeżu Morza Śródziemnego. W mieście istniało wiele budowli, które przetrwały do dzisiaj. W czasie wojen z Ptolemeuszami miasto miało zmieniać przynależność państwową. W czasach chrześcijańskich miało istnieć w tym polis biskupstwo. Opustoszało za czasów Tureckich.


Stratonicea w Carii

Miasto założył Antioch Soter i nazwał je na cześć żony, Stratoniki. Wcześniej, w tym miejscu istniała miejscowość od czasów hetyckich. Seleukidzi włączyli w jego granice sanktuarium Hekate w Laniginie i Zeusa w Panamara. Dzięki temu miasto się rozwinęło i stało się ważnym ośrodkiem religijnym. Pod koniec III wieku p.n.e. kontrolę nad miastem przejęło Rodos. Tymczasowo zostało zdobyte przez Filipa V. Rodyjczycy odzyskali je i kontrolowali je przez kilkadziesiąt lat. Utracili je za karę, gdy nie wsparli Rzymu w czasie III wojny macedońskiej. Za czasów Rzymskich nadal było bogatym miastem. Hadrian przemianował je na Hadrianopolis. W okresie bizantyjskim było siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero po przybyciu turków.

W mieście istniało wiele znaczących budowli. Do czasów dzisiejszych przetrwały ruiny teatru, agory, buleturionu, gimnazjonu i murów miejskich. W mieście istniały szerokie aleje. Obecnie w pobliżu tego polis leży wioska Eskihisar.


Więcej o okolicznościach utraty Satronikei przez Rodos poniżej:

https://www.jstor.org/stable/41429145