Strona o historii antycznej

Kategoria: Morze Egejskie

Wyspy północnej części Morza Egejskiego.

egejskim

Tasos

Wyspa Tasos została zasiedlona przez kolonistów z Paros. Miasto miało dwa porty. Miało kopalnie złota na wybrzeżu Tracji. Już przed wojnami perskimi było bogate dzięki posiadłościom na lądzie i było najważniejszym polis na północnym morzu egejskim. Następnie było częścią Arche Ateńskiej przeciwko której szybko się zbuntował. Został pokonany i zmuszony do oddania kopalni w Tracji oraz zburzenia murów. Fillip II wcielił ją do królestwa Macedonii. Przez cały czas była wyspa zamieszkana choć miejsce stolicy wyspy się zmieniało.

Główne miasto zwało się Heraklejon i miało akropol wokół którego początkowo koncentrował się zaludnienie. Istniały w nim świątynie w tym ta poświęcona Heraklesowi, której kult rozpowszechniony był na wyspie. Centralne miejsce zajmował port. Znajdowała się tam Agora z monumentalnymi budynkami publicznymi.


Samotraka

Samotraka została zasiedlona przez kolonistów z Samos. Wcześniej mieszkali na niej Pelazgowie, Karowie i Trakowie. Szybko stała się ważnym sanktuarium greckim. Miały miejsce w nim misteria. Zespół świątynny był rozbudowywany od czasów archaicznych aż do rzymskich. Zdjęcie powyżej ukazuje główną świątynię sanktuarium. W czasie wojen perskich była pod kontrolą Persów, następnie członkiem Arche Ateńskiej, a od panowania Filipa II w Macedonii. Stała się wtedy jednym z kluczowych sanktuariów królestwa Macedońskiego. Najsłynniejszym z symboli związanych z ich panowaniem na tej wyspie jest Nike z Samotraki. Upamiętnia ona zwycięstwo floty Antygonidów nad okrętami Ptolemeuszy.


Lemnos

Lemnos było wyspą poświęconą Hefajstosowi, który miał spaść na tą wyspę po wyrzuceniu z Olimpu. Przez przybyciem osadników z Aten miała być zasiedlona przez miejscową ludność mówiącą lokalnym językiem. Jego pozostałością jest stella z Lemnos. Była kleurchią ateńską przez następne większość V i IV wieku. Później stała się niepodległym polis.


Imbros

Imbros zajmowała strategiczną pozycję w czasach antycznych z uwagi na bliskość do Hellespontu. Kontrolowało dzięki temu kluczową trasę na Morzu Egejskim. Była wyspą poświęconą Hefajstosowi. Pelazgowie, którzy ją zamieszkiwali zostali zastąpieni przez ateńskich kleurchów. Została zdobyta przez Persów. Jednak szybko odbili ją Ateńczycy. Była ich kleurchią aż do czasów rzymskich.


Więcej na temat Tasos przeczytacie poniżej.

https://www.jstor.org/stable/30103408

Miasta Chalkidyki

chalkidyki

Oilnt

Olint był przez długi czas najważniejszym miastem Chalkidyki. Było początkowo miastem miejscowego ludu Bottejczyków. W czasie wojen perskich zostało zasiedlone przez greków z pobliskich miast. Stało się członkiem Arche Ateńskiej. W czasie wojny peloponeskiej opuściła ją. Przy okazji kilka miast greckich z wybrzeża postanowiło przenieść ludność do Olintu. Stał się on stolicą związku Chalkidyckiego. Był nim aż do czasu gdy został zburzony przez Filipa II.

Olint był zbudowany na planie hipodamejskim. Leżał w pewnym oddaleniu od morza. Wobec tego był połączony ze swoim portem za pomocą długich murów. Mury miasta były ceglane. Niewiele jednak zostało z miasta po jego zrównaniu z ziemią. Wśród najsławniejszych jego obywateli znajdowali się historycy Ephippus i Callistenes oraz filozof Euphantus.


Potidaea – Cassandrea

Potidaea była jedynym doryckim polis na Chalkidyce założonym przez Korynt. Leżała w najwęższym miejscu półwyspu Pallene.Podczas wojen perskich zbuntowała się przeciwko Achemenidom. Była oblegana przez ich wojska. Została uratowana dzięki tsunami które zniszczyło wrogą flotę. Następnie była członkiem Arche Ateńskiego. Jeszcze przed wybuchem wojny peloponeskiej zbuntowała się i była oblegane przez Ateńczyków. Po długich walkach została zmuszona do kapitulacji. Mieszkańcy musieli opuścić miasto i na ich miejsce sprowadzono uchodźców z Platej.

Na początku epoki hellenistycznej Cassander wybudował na miejscu Potidae miasto Cassandrea. Była jednym z ważniejszych miast Macedonii. Wykopano kanał przez miasto, który pozwalał ominąć półwysep Palene. Polis było jednym z najbogatszych miast królestwa. Miało dwa porty i wiele wspaniałych świątyń. Wśród najsłwniejszych mieszkańców miasta był historyk Aristobulos. Cassandrea została opuszczona dopiero w czasach bizantyjskich.


Mende

Mende było jednym z pierwszych polis założonych przez Erytrejczyków. Znajdowało się na końcu półwyspu Pallene. Szybko się rozwineło dzięki kopniom srebra, złota i ołowiu leżącym w pobliżu. Kontrolowało także szlaki chandlowe z Grecji do Tracji. Było członkiem Arche Ateńskiej do czasów wojny peloponeskiej gdy się zbuntowało. Zostało zdobyte przez Ateńczyków. Zostało jednak odbudowane i istniało do czasów hellenistycznych gdy jego mieszkańców przeniesiono do Cassanderii. Centrum miasta stanowił wysoki akropol. Główna ulica miasta była szeroka i biegła od agory do wybrzeża.


Więcej informacji o miastach Chalkidyki poniżej.

https://www.jstor.org/stable/30102553

Ampfipolis i okolice

Ampfipolis

Ampfipolis

Ampfipolis zostało założone przez Ateńczyków. Miała zapewniać im dostęp do pobliskich kopalni srebra oraz lasów. W czasie wojny peloponeskiej zostało zdobyte przez Spartan. Próbowali oni ją Ateńczycy odzyskać, ale nigdy im się to nie udało. Za Filipa II dostała się pod władzę Macedonii pod którą była do końca jej istnienia. Było stolicą regionu Edonis. Miasto zostało opuszczone dopiero w czasach bizantyjskich.

W Amfipolis znajdował się skarbiec i mennica produkująca monety jak powyżej. Miasto było bogate dzięki położeniu na ważnych szlakach ekonomicznych. Ponadto znaleziono tam Lwa z Amfipolis. Miał on upamiętniać jednego z generałów Macedońskich. Pochodzili z tego polis filozofowie Demetriusz, Zolius i Hermagoras. Admirałowie Aleksandra Wielkiego: Nearchos i Erygius. Niedaleko miasta znajduje się grobowiec Kasta. Jeden z największych w Grecji.


Eion

Eion było kolonią Erytrei leżącą u ujścia Strymonu. Została zajęta przez Persów, którzy po powstaniu jońskim zainstalowali tutaj swój garnizon. Pod koniec wojen perskich została zdobyta i złupiona przez Ateńczyków. Założyli oni niedaleko Amfipolis a Eion sprowadzili do rangi jej portu.


Stagira

Stagira została założona jako kolonia Andros leżała we wschodniej Chalikdyce. Była przez pewien czas pod kontrolą Persów. Później stała się członkiem Arche Ateńskiej przeciwko której się zbuntowała w czasie wojny peloponeskiej. Filip II zdobył ją i zniszczył. Dzięki wstawiennictwie Arystotelesa, który był nauczycielem Aleksandra Wielkiego i pochodził z tego miasta odbudował ją. W mieście było wiele świątyń, istniał także akwedukt dostarczający wodę.


Akantos

Akanthos także było kolonią Andros położona we wschodniej Chalkidyce. Szybko zaczęła się rozwijać i już w czasach wojen perskich była ważnym polis. Jej mieszkańcy pomagali w przekopaniu kanału Xerxesa przez półwysep Athos. Znalazła się później w Arche Ateńskiej aż do czasów wojny peloponeskiej. Filip II włączył je do Macedonii. Miasto istniało aż do czasów Bizantyjskich. Było jednym z bogatszych miast w regionie. Wybijała własne monety oraz miała rozbudowany Akropol z wieloma świątyniami.


Więcej na temat Amfipolis przeczytacie poniżej.

https://www.jstor.org/stable/10.2972/hesperia.88.4.0707

Miasta Egejskiego wybrzeża Tracji

Abdera

Abdera

Wśród miast wybrzeża trackiego morza Egejskiego najważniejszym była Abdera. Była kolonią zakładaną dwukrotnie, najpierw przez Klazomenaj. Została ona jednak zniszczona przez Traków. Ponownie założyli Abderę mieszkańcy Teos uciekający przed podbojem Azji Mniejszej przez Persów. Kilkadziesiąt lat później nowe miasto zostało podbite przez imperium Achamenidzkie. Po jego wypchnięciu z Europy popadło w zależność od królestwa Odrysów. W czasie wojny peloponeskiej było częścią Arche Ateńskiego. Filip II wcielił je do państwa macedońskiego. W następnych wiekach zaczęła się chylić ku upadkowi.

Znajdowano w Abderze ceramikę z środkowej europy. Wskazuje to na znaczenie jej jako ośrodka handlowego. Wybijano w niej monety, najczęściej brązowe. A także srebrne poza krótkim okresem należenia do Ateńskiej Arche gdy musiało miasto płacić wysoką składkę w srebrze. Abdera była także dużym producentem zboża. W mieście było wiele bogatych domów budowanych podobnie jak w miastach jońskich w Azji Mniejszej. Ponadto posiadała rozbudowany system fortyfikacji. Znajdowały się w niej także liczne świątynie oraz akropol. Wśród sławnych mieszkańców miasta byli filozofowie Demokryt, Protagoras i historyk Hekatajos. Mimo tego jego obywatele byli uważani za najgłupszych w Helladzie.

Maroneja

Maroneja została założona przez mieszkańców Chios. Przez długi czas była wolnym miastem. Dopiero ateńczycy wcielili ja do swojego Arche. Później została włączona do królestwa Macedonii przez Filipa II. Była dużym miastem, a głównym towarem eksportowym było z niej wino. Najsłynniejsze osoby pochodzące z tego miasta to filozofowie Mertocles i jego siostra Hiparcha. Oboje byli cynikami.

Aions

Ainos zostało założone przez Mityleńczyków. Było jedynym nie jońskim miastem w Tracji. Było członkiem Arche Ateńskiego. W czasach hellenistycznych toczono o nie walki. Wiązało się to z jego położeniem nad ujściem rzeki Hybros. Wśród najsłynniejszych osób pochodzących z niego byli bracia – filozofowie Phyton i Heraclides. Dokonali oni zabójstwa króla Odrysów Kotysa.

Messambria

Messambria została założona przez uchodźców z Chalcedonu i Bizancjum po stłumieniu powastania jońskiego. Nie odgrywała dużej roli politycznej. Miała jednak własne monety. Istniała w niej świątynia Apolla zbudowana na miejscowym akropolu. Miasto opustoszało dopiero w epoce bizantyjskiej.

Więcej o urbanistyce Abdery jest poniżej.

https://www.jstor.org/stable/503922

© 2025 Jaskinia Historii

Theme by Anders NorenUp ↑