Pochodzenie bóstwa
Sol był jednym z najstarszych bogów rzymskich. Utożsamiano go z greckim Heliosem. Mity rzymskie były w dużej mierze powieleniem tych greckich. Sol miał świątynie w Rzymie. Jego kult był silnie związany z rolnictwem. A jego święta miały miejsce w sierpniu i grudniu.
Wzrost i spadek znaczenia
W drugim wieku naszej ery kult bóstwa Sol zaczęło się rozpowszechniać. Cesarz Heligoball, który był synem kapłana Balla w Syrii przyczynił się znacznie do wzrostu jego znaczenia. Za panowania Aureliana został Sol uczyniony oficjalnym bóstwem imperium. Wzniesiono wtedy jego nową świątynię w Rzymie, którą poświęcono 25 grudnia. W tym dniu miały odbywać się także igrzyska na cześć boga. Przez następne kilkadziesiąt lat był jedną z dominujących religii w imperium Rzymskim.
Od czasów Konstantyna zaczął się powolny upadek kultu. Był on przez długi czas jego wyznawcą. Bóstwo straciło później wsparcie państwa, które poparło chrześcijaństwo. Ostatnim cesarzem wspierającym kult Sola był Julian. Po jego śmierci zaczęto zamykać jego świątynie. Z końcem IV wieku kult Sola ostatecznie zanikł.
Kult
Inskrypcje z ze wzmianką o Sol Invictusie były rozpowszechnione w całym imperium. Szczególnie w prowincjach naddunajskich było ich dużo.Regularnie odbywały się igrzyska na jego cześć 25 grudnia. Często łączono jego kult z Mitrą, który także był związany ze słońcem. Działo się to szczególnie w ośrodkach wojskowych. Datę święta przejęło chrześcijaństwo w formie Bożego Narodzenia.
Więcej o pochodzeniu świąt Bożego Narodzenia i bogu Sol Invictus dowiecie się poniżej.
