Które miasto nie było portem?
Correct!
Wrong!
Kategoria: Syria (Page 1 of 3)
Który region Syrii był centrum militarnym Seleukidów?
Correct!
Wrong!
Które z miast Decapolis leżało na zachodnim brzegu Jordanu?
Correct!
Wrong!
Gadara
Miasto Decapolu leżało nad rzeką Jarmuk, w dzisiejszej Jordanii niedaleko granicy z Izraelem i Syrią. Miasto w okresie hellenistycznym było znane zarówno pod nazwą Seleukii jak i Antiochii. Zmiana nazwy na te miała nastąpić za Seleukosa Philopatora. Została otoczona potężnymi murami. Aleksander Jannjaj musiał ją oblegać przez dziesięć miesięcy nim się ona poddała. Osiedlił następnie w niej żydów, którzy zostali wypędzeni przez Pompejusza. Za Augusta władza Hebrajczyków została przywrócona. Po śmierci następców Heroda stała się częścią prowincji Syrii.
Miasto było znane ze ciepłych źródeł. W mieście istniała potężna świątynia Zeusa zbudowana przez Antiocha Epifanesa. Ponadto znajdowały się dwa teatry i akwedukt doprowadzający czystą wodę. Gadara była ważnym ośrodkiem handlu o czym świadczą amfory i monety produkowane w niej. Była także znana z wielu filozofów, którzy w niej mieszkali.
Kanwat
Pierwsze wzmianki o tym mieście leżącym kilka kilometrów na północny zachód od dzisiejszej As-Suwaydy. Pierwsze wzmianki o Kanwacie pochodzą z czasów Heroda Wielkiego. Miasto należało do Decapolu. Był to luźny związek miast leżących z reguły na wschodnim brzegu Jordanu. Istniał on w początkowych latach żadów imperium Rzymskiego w Syrii. Ich daleko posunięta autonomia została zlikwidowana za cesarza Trajana. Sam Kanwat był jednym z mniejszych miast tej grupy. Zachowały się w nim ruiny świątyni Heliosa, teatru i akweduktu. Miasto zostało opuszczone po podbojach arabskich.
Pella
Miasto zostało założone przez prawdopodobnie przez Aleksandra Wielkiego. Jego ruiny leżą koło miasta Irbid. Nazwane zostało na cześć stolicy Macedonii. Za panowania któregoś z pierwszych Ptolemeuszy jej nazwa została zamieniona na Berenikę. Miasto miało zostać zniszczone przez Aleksandra Jannaja. Pompejusz miał je później odbudować. Miasto było długo zaludnione. Opuszczono je dopiero w okresie krucjat. W pobliżu koloni leżały gorące źródła. W samym mieście znajdowały się świątynie oraz teatr i termy. ich ruiny z okresu rzymskiego istnieją do teraz.
Filadelfia
Miasto znajdowało się na miejscu dzisiejszego Ammanu. Miejscowość ta była ważnym ośrodkiem miejskim od epoki brązu. Została zhellenizowana przez Ptolemeusza Filadelfosa. Miasto zostało otoczone potężnymi murami. Za czasów Antiocha Wielkiego wcielona została do państwa Seleukidów. Obroniła się przed atakami Aleksandra Jannaja. W następnych latach była niezależna. Dopiero po przystąpieniu do Decapolu stała się zależna od Rzymu. Wśród zabytków, które przetrwały od czasów antycznych jest teatr rzymski, Nimfajon i świątynia Herkulesa na cytadeli.
Scytopolis
Scytopolis założono w miejscu połączenia doliny Jezreel z doliną Jordanu. Było jedynym z miast Decapolu leżącym na zachodnim brzegu Jordanu. Pochodzenie nazwy jest dyskusyjne. Pojawiają się propozycje powiązania jej z inwazją Scytów na Syrię z VII wieku, najemnikami scytyjskimi służącymi w armii Ptolemeuszy lub biblijnym miastem Sukkhot. Przed hellenizacją miasto było zwane Nyssa. Scytopolis miało istnieć już w czasach gdy Palestyna była kontrolowana przez Lagidów. Miasto miało poddać się Antiochowi Wielkiemu bez walki. Pod władzę Hasmoneuszy miało się dostać za panowania Jana Hyrkana. Za czasów Rzymskich miasto było jednym ze znaczniejszych ośrodków w regionie. Pozostało nim aż do czasów ottomańskich gdy straciło na znaczeniu.
Scytopolis było rozległym miastem. Znajdowało się w nim wiele świątyń. Wśród nich Dionizosa, Sarapisa i Zeusa. Ponadto zachował się do dzisiejszych czasów świetnie zachowany teatr, resztki kolumnady z główniej ulicy miasta, ruiny łaźni, pozostałości murów miejskich i akweduktu. Miasto miało duże znaczenie handlowe. Produkowało własne monety, w tym srebrne.
Więcej na temat Scytopolis poniżej.
Ablia w Decapolis
Miejsce było ono zamieszkane od czasów neolitycznych. Najwcześniejsze informacje o mieście pochodzą z czasów Antiocha Wielkiego, który miał je zdobyć podczas trzeciej wojny syryjskiej. Seleukos Philopator zmienił jej nazwę na Seleukię. Została zdobyta przez Aleksandra Jannaja. W Ablii produkowano ceramikę a w jego pobliżu wino. Miasto leżało kilkanaście na północ od Irbidu.
Antiochia nad Hipposem
Założona na wschodnim brzegu jeziora Galilejskim. Została założona przez Seleukidów, choć nie jest wiadome przez którego konkretnie. Aleksander Jannaj wcielił je do państwa Hasmoneuszy. Po powstaniu Tyberiady miasto opuściło wielu żydów. Miasto miało prawo do bicia własnych monet. Szczyt rozwoju Antiochii nastąpił po powstaniu Bar-Kochby. Z tego okresu pochodzi większość ruin po Antiochii. Powstał wtedy akwedukt, nowe mury miejskie i teatr. Za czasów bizantyjskich zaczęło podupadać. Miasto było zamieszkane aż do czasów Arabskich, gdy opustoszało.
Antiochia nad złotą rzeką
Miasto leżało kilkadziesiąt kilometrów na północ od Ammanu. Zostało założone przez Antiocha Epifanesa. Rozwój miasta nastąpił dopiero za czasów Rzymskich. Znajdowała się w wtedy w prowincji Arabia. Zachowało się z tego okresu wiele ruin miasta. Wśród nich wspaniała kolumnada, widoczna na zdjęciu powyżej, oraz łuk triumfalny cesarza Hadriana. Za czasów bizantyjskich dalej się rozwijała. Dopiero okres krucjat doprowadził miasto do upadku i opuszczenia go z końcem średniowiecza.
Capitolias
Była to kolonia Rzymska, założona przez Trajana kilkadziesiąt kilometrów na północ od syryjskiej Darry. Miała prawo do bicia monet. Mieszkańcy byli weteranami wojskowymi. W okresie Bizantyjskim stała się siedzibą biskupstwa. Istniała do czasów arabskich, gdy została opuszczona. Pozostało po mieście wiele ruin, wśród nich teatr.
Damaszek
Kolonia hellenistyczna w miejsce Damaszku została założona przez Aleksandra Wielkiego. Ptolemeusz Philadelphos zamienił jej nazwę na Arsione i rozbudował miasto. Po zdobyciu regionu została przemianowana na Demetrias. Za czasów rzymskich miano powrócić do nazwy Damaszek. Władcy Hellenistyczni przebudowali miasto wytyczając mu układ hipodamejski. Ponadto wznieśli świątynie w stylu greckim. Wśród nich tą na cześć Artemidy. Mimo tego okres ten był czasem upadku miasta, gdyż szlaki handlowe przesunęły się na północ Syrii.
Więcej na temat Decapolis poniżej.
Które miasto nie było sanktuarium?
Correct!
Wrong!
Chaliks w Libanie
Chalkis leżało niedaleko Baalbeku w dolinie Bekaa. Jej dokładna lokalizacja nie jest znana. Nazwa miasta nawiązuje do Chalkidyki w Macedonii. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z czasów Antiocha Wielkiego. W czasie wojen domowych w Imperium Seleukidów stała się stolicą księstwa Iturei leżacego częsciwo na terenie palestyny. Była nią do końca I wieku n.e. Nie wiadomo kiedy została opuszczona.
Jerozolima
Miasto to istniało od epoki brązu. Przez wiele lat było stolicą królestwa, i centrum religijnym Hebrajczyków. Przez pierwsze lata po podboju regionu przez Macedończyków niewiele się w niej zmieniło. Znalazła się pod kontrolą Ptolemeuszy. Antioch Wielki wcielił ją do imperium Selleukidów. Jego syn, Antioch Epifanes złupił świątynię jerozolimską. W wyniku powstania tym wywołanego została wyzwolona i stała się stolicą królestwa Hasmoneuszy. Była nią przez podnad sto lat gdy władza przeszła w królestwie w ręce Heroda. Przez następne lata bywała pod kontrolą następców Heroda jak i namiestników rzymskich. W wyniku wielkiego powstania żydowskiego została zburzona. Cesarz Hadrian kilkadziesiąt lat później nakazał na jej miejscu zbudować miasto Aelia Capitoliana ze świątynią Jupitera na miejscu dawnego sanktuarium żydowskiego. Wywołało to kolejne powstanie żydowskie. Dawną nazwę odzyskała dopiero po podbojach Arabskich. Do tej pory jest ważnym centrum religijnym.
Antyczna Jerozolima była jednym z kluczowych sanktuariów Bliskiego Wschodu. Niewiele pozostało z Jerozolimy sprzed Wielkiego Powstania Żydowskiego. Wśród nich jest mur świątyni Jerozolimskiej widoczny powyżej. Miasto za czasów hellenistycznych zostało rozbudowane o pałace królewskie oraz fortece mające pilnować jego, jak i całej palestyny zależność wobec Seleukidów. Największą rozbudowę przeszła za czasów Heroda, który odnowił świątynię Jerozolimską i powiększył ją znacznie. Miasto było otoczone przez potężne mury.
Samaria
Miasto to było sanktuarium Samaryjczyków, zburzonym pod koniec panowania Persów jako represja za bunt. Miała być pierwszą kolonia założoną przez Aleksandra w czasie jego wyprawy. Pozwolił na odbudowę przez nich świątyni. W czasie wojen Diadochów kilkakrotnie była łupiona. Została otoczona w następnych latach przez potężne mury. Nie jest wiadome jak wyglądały relacje pomiędzy Samaryjczykami i Macedońskimi osadnikami. Samaria została zburzona prze Jana Hyrkana gdy opanował on ten region. Za panowania Heroda została odbudowana pod nazwą Sebaste. Samaria leży dziesięć kilometrów na północ od Nablusu. Miasta przetrwało wiele ruin.
Seleucia – Gaza
Osady w miejscu Gazy istniały od kilku tysięcy lat. W momencie przybycia do Palestyny Aleksandra była ważnym centrum handlowym. Nie uznała jego władzy i przed atakiem na Egipt Macedończycy oblegali miasto. Zburzyli je następnie. Najprawdopodobniej następnie odbudował Gazę. W następnych latach często była oblegana przez różnych władców hellenistycznych. Za panowania Seleukoas Philopatora jej nazwa została zmieniana na Seleucię. Aleksandre Janajaj zdobył miasto i dokonał masakry jego mieszkańców. Po wcieleniu regionu do imperium rzymskiego miasto ponownie odbudowano. Żydzi ponownie zaatakowali miasto w czasie Wielkiego Powstania Żydowskiego. Miasto było cały czas bogate przez następne epoki.
Więcej na temat Jerozolimy poniżej.
Anthedon
Nazwa koloni pochodzi z Beocji. Miejscowość była zamieszkana od epoki brązu. Najwcześniejsza o nim wzmianka jest z czasów dynastii Hasmoneuszy. W czasie wielkiego powstania żydowskiego zostało zaatakowane przez Zelotów, ale udało się ich odeprzeć. Miasto leżało między Gazą a Aszkelonem. W czasach Bizantyjskich było siedzibą biskupstwa. Palestyna częściowo mu podlegała.
Apollonia
Znana jako Arsuf była zamieszkana od epoki brązu. Nie jest pewne kto zmienił jej nazwę na Appolonię. Pierwsza wzmianka o tym pojawia się za czasów Hassmoneuszy, którzy zdobyli i wcielili miasto do swojego królestwa. Miejscowość zyskała znaczenie za czasów bizantyjskich. Leżała na południe od Jaffy w rzymskiej prowincji Palestyna.
Baalbek
Baalbek leżał w dolinie Beeka leżącą pomiędzy górami Libanu i Anty-Libanu. Osada w tym miejscu istniała od neolitu. W epoce brązu stała się ważnym centrum religijnym związanym z kultem Baala. Pozostawała nim przez kolejne wieki. Za czasów rzymskich osiedlono w Baalbeku weteranów z legionów syryjskich. Świątynie w sanktuarium zostały rozbudowane. Cesarze wspierali intensywnie rozwój miasta. Z tego czasu pochodzą ruiny świątyni Jupitera widoczne powyżej. Po wprowadzeniu chrześcijaństwa miasto podupadło. W następnych epokach miało znaczenie tylko lokalne.
Cezarea Nadmorska
Miejscowość została założona przez króla Sydonu w połowie IV wieku i od jego imiona została nazwana wieżą Stratona. Leżała w połowie drogi między Jaffą a Dor. Została wcielona do państwa żydowskiego przez Aleksandra Jannaja. Za panowania Heroda została rozbudowana. Po wcieleniu Judei do imperium Rzymskiego stała się stolicą prowincji Palestyna. Była nią przez długi okres. Za czasów bizantyjskich została siedzibę arcybiskupstwa. Dopiero podbój przez Arabów doprowadził do upadku miasta. Później była już tylko lokalnym miasteczkiem.
Miasto zostało rozbudowane przez Heroda na planie hipodamejskim. Wzniesiono falochron chroniący port, który znajdował się nad otwartym morzem. W mieście istniał hipodrom, teatr rzymski, pałac królewski oraz świątynia Jupitera. Ponadto doprowadzono wodę akweduktem z gór Karmel. Miasto było otoczone masywnymi murami. Cezarea była ważnym ośrodkiem handlu i głównym portem Palestyny. Obecnie duża część ruin miasta znajduje się pod wodą.
Więcej o Cezarei Nadmorskiej poniżej.
Gdzie mieściła się słynna szkoła prawnicza?
Correct!
Wrong!
Ptolemais w Fenicji
Miasto zostało założone na miejscu starej miejscowości fenickiej, która istniała od epoki brązu. Jego nazwa została zmieniana przez Ptolemeusza Philadelphosa. Kolonia była centrum działalności Ptolemeuszy na wybrzeżu Syryjskim. Seleukidzi zdobyli miasto za panowania Antiocha Wielkiego. Antioch Epifanes przemianował nazwę miasta na Antiochię. Miasto było negatywnie nastawione wobec Hasmoneuszy. W II wieku była często oblegana. Ptolemeusze odzyskali kontrolę nad miastem pod koniec tego stulecia. Niedługo później miasto zostało opuszczone. Zostało odbudowane przez Rzymian. Powróciło wtedy do nazwy Ptolemais. Po stłumieniu powstania Bar-Kochby osiedliła się w nim duża populacja Żydów. Było również siedzibą biskupstwa. Za czasów Bizancjum podupadło. Odzyskało znaczenie dopiero w okresie krucjat. Było wtedy znane pod nazwą Akra. Jej upadek wyznacza koniec istnienia tej epoki.
Ptolemais było ważnym centrum handlu. W mieście istniała mennica produkująca brązowe i srebrne monety. Była także miejscem wytwórstwa amfor. Jej terytorium rozciągało się aż do góry Karmel. W samej koloni istniało wiele świątyń.
Sidon
Miasto w momencie podboju przez Aleksandra miało za sobą wielowiekowa historię. W okresie hellenistycznym miało ograniczoną autonomie pozwalająca na bicie srebrnych monet. Pod rządami Rzymian zaczęło się rozwijać. Po trzęsieniu ziemi z VI wieku przeniosła się do miasta szkoła prawnicza z Bejrutu. Miasto było zamieszkane także za czasów arabskich i późniejszych.
Tripolis
Przed podbojem przez Aleksandra znane było pod nazwą Athar. Macedończycy zmienili je na Tripolis. Stało się ważnym miejscem budowy statków. Ponadto miało prawo bicia srebrnych monet. Rozwijało się także w czasach Rzymskich gdy zbudowano między innymi hipodrom. Także później było ważnym miastem regionu.
Tyr
Tyr był przez wiele wieków z najważniejszym z miast kultury fenickiej.Był centrum kulturowym oraz najsilniejszym polis militarnie spośród nich. Jako jedyne nie uznało władzy Aleksandra, który zdobył je po długim oblężeniu. Pod koniec panowania nakazał je odbudować. Znalazło się następnie pod kontrolą Ptolemuszy. Zlikwidowano wtedy ustrój monarchiczny. Za czasów Antiocha Wielkiego został włączony do imperium Seleukidzkiego. Po kilkudziesięciu latach wykorzystało wojny domowe do uniezależnienia się od niego. Za czasów Rzymskich było stolicą prowincji Fenicja. Było ważnym ośrodkiem miejskim także w późniejszych epokach.
Tyr był ważnym ośrodkiem handlowym. Bito w nim monety srebrne, które były ważną walutą w regionie. Szybko się odbudował po zniszczeniach Aleksandra. W miescie istniało wiele świątyń. Istniało też wiele wspaniałych budowli publicznych. Ruiny Agory widoczne są na zdjęciu powyżej.
Więcej o skomplikowanych dziejach Ptolemais poniżej.