W którym z tych miast nie było mennicy?
Więcej na temat monet w Anatolii poniżej
Strona o historii antycznej
Więcej na temat monet w Anatolii poniżej
Więcej na temat hellenizacji Pisydii poniżej.
Więcej o Galatach w Azji Mniejszej poniżej
Więcej na temat dróg w Anatolii poniżej.
Miasto założył Lizymach i nazwał je na cześć swojej żony. Po jego śmierci podporządkowało się Pontowi. Widziało w tym szansę na uratowanie się przed dominacją Heraklei Pontyjskiej. Ludność w mieście dzieliła się na cztery fylle. Polis biło swoje własne monety. W czasach rzymskich było niewielkim miastem portowym. Zamieszkiwano je do czasów bizantyjskich, kiedy opustoszało. Dzisiaj w jego miejscu istnieje miasto Amsra.
Miasto istniało jeszcze w czasach przed hellenistycznych. Była to pierwsza stolica Pontu. Świadectwem tego są królewskie grobowce znajdujące się w pobliżu tego polis. Kilka spośród nich widać na zdjęciu powyżej. Mithrydathes założył port miasta zwany Eupatorią Amissos. W czasie jego wojen oba ośrodki zostały zdobyte przez Lukullusa. Port nie przetrwał wojny. Natomiast miasto istniało pod panowaniem rzymskim. Było jednym z ważniejszych miast we wschodniej Anatolii. Pochodziło z niego wielu filozofów, wśród nich Strabon. Zamieszkiwane jest aż do dzisiaj.
To pontyjskie miasto zostało złożone przez Mitrydathesa Eupatora. Leżało na skrzyżowaniu ważnych tras handlowych. Leżało nad brzegiem rzek Lycus i Iris. Jednak dokładna jego lokalizacja nie jest znana. Miasto w czasie wojen z Rzymem poddało się Lukullusowi. Zostało później odbite przez Mitrydathesa i zburzone za karę. Odbudował je pod nazwą Magnopolis Pompejusz Wielki. Nie wiadomo kiedy zostało opuszczone.
Pontyjskie miasto założone przez Farnakesa Pierwszego. Nazwał je swoim imieniem. Znajdowało się w miejscu starszego ośrodka, istniejącego jeszcze w czasach perskich. Polis leżało nad morzem Czarnym, między Trapezuntem a Amisos. Za czasów rzymskich zwano je Karesous. Obecnie leży na jego miejscu miasto Giresun.
Stare miasto greckie, założone jeszcze przez kolonistów z Miletu w VII wieku p.n.e. Początkowo odpierało próby zdobycia przez królów Pontu. Jednak za panowania Farnakesa zostało w końcu opanowane. Było stolicą królestwa przez następne sto lat. Aż do zdobycia go w 70 roku p.n.e. przez Lukulusa. Wcieliło on je do imperium rzymskiego. Przez całą starożytność był to kluczowy port Morza Czarnego. Pozostało w nim wiele zabytków z tego okresu.
Więcej o kontaktach pomiędzy grekami a mieszkańcami królestwa Pontu poniżej.
Mitrydates Eupator był synem Mitrydatesa Euergetesa. Został królem Pontu jako dziecko,gdy jego ojciec został otruty. Początkowo panował wspólnie ze swoim bratem. Po kilku latach został on również zamordowany wspólnie z matką obu braci. Mitrydates ożenił się ze swoją siostrą, Laodiką. W następnych latach podbił Kolchidę, opanował Krym i królestwo Bosporańskie. Pokonał również Scytów i zmusił część z nich do uznania jego zwierzchności. W następnych latach dokonał rozbioru Paflagonii Galacji wspólnie z królem Bitynii. Następnie podbił w szybkiej wojnie Kapadocję. Doprowadziło to do konfliktu z Rzymem, który był przeciwny ekspansji Pontu.
Próba obalenia króla Bitynii, za którą stał Mitrydates zakończyła się niepowodzeniem. Doprowadziło to do wybuchu wojny między oboma władcami. Rzymianie wysłali dwa legiony na pomoc Bitynii. Pont jednak wyszedł ze starcia zwycięsko i opanował całą Azję Mniejszą. Przeprowadził wtedy masakrę Rzymian żyjących w tamtejszych miastach. Oraz wyprawił się do Hellady. Rzym odpowiedział wysyłając własną armię pod wodzą Sulli i zmusił go do zawarcia pokoju. Obie strony wycofały się do granic przed wojna. Kolejna wojna wybuchła po śmierci ostatniego króla Bitynii, który zapisał swoje państwo Rzymowi. Mimo początkowych sukcesów Mitrydatesa walki przeniosły się do Pontu. Po kilku latach został zmuszony do ucieczki na Krym. Odbudował tam armię i wylądował z powrotem w Poncie, który odbił. Przybycie Pompejusza doprowadziło do ucieczki Mitrydatesa na Krym gdzie kilka lat później zmarł.
Farnakes był synem Mitrydatesa i Laodiki. Pod koniec życia ojca zbuntował się przeciwko niemu. Został następnie władcą Królestwa Bosporańskiego. W czasie wojny domowej między Pompejuszem a Cezarem zaatakował Pont i go podbił. Zajął też kilka sąsiednich państw. Jednak po dwóch latach przybył Cezar na czele potężnej armii Rzymskiej i pokonał Farnakesa. Uciekł on na Krym gdzie poległ w wojnie ze swoim zbuntowanym generałem. Pont natomiast został podzielony i duża jego część anektowano do imperium Rzymskiego.
Farnakes miał wielu braci, którzy byli mianowani przez ojca królami podbitych państw. Zginęli oni jednak za życia Mitrydatesa. Ostatnim przedstawicielami dynastii byli Dariusz i Arasces. Synowie Farnakesa i jego sarmackiej żony. Zostali uczynieni przez Marka Antoniusza królami Pontu. Musieli jednak stoczyć wojnę z Polemonem, który również rościł sobie prawa do tego tronu. Bracia ją przegrali i umarli z głodu w górach Pontu.
O panowaniu Mitrydatesa Wielkiego możecie tutaj przeczytać.
Mitrydates III był synem i następcą Mitrydatesa II. Panował w Poncie przez ponad dwadzieścia lat na przełomie trzeciego i drugiego wieku p.n.e. Jego żoną miała być Laodika z dynastii Seleukidów.
Farnakes wstąpił na tron po śmierci ojca, Mitrydatesa. Panował przez około trzydzieści lat. Jego największym osiągnięciem było zdobycie Synopy i wcielenie jej do królestwa Pontu. Poza tym opanował Galatię i Pafalogonię. Wywołało to jednak wojnę z Kapadocją i Pergamonem. W jej wyniku został zmuszony do wycofania się ze wszystkich zdobyczy oprócz Synopy. W następnych latach zdobył również Trapenzunt i kilka innych miast nad Morzem Czarnym. Jego żoną była Nysa, wnuczka Antiocha Wielkiego. Wysyłał dary do Aten i Delos.
Mitrydates Filopator był bratem Farnakesa. Został królem po jego śmierci. Niewiele wiadomo o jego panowaniu. Wiadomo że wysłał wsparcie Pergamonowi w jego wojnie z Bitynią. Ożenił się ze swoją siostrą z którą nie miał dzieci.
Mitrydates Euergetes był synem Farnakesa. Wspierał Rzym w wojnie z Astronikiem. Konsul prowadzący wojną obiecał mu za to Frygię. Jednak Senat uznał że został przekupiony i nie uznał tej decyzji. Król wspierał kulturę grecką, zarówno w swoim państwie jak i w Helladzie. Jego żoną była Laodika, córka Antiocha Epifanesa. Mitrydates zginął otruty w Synopie.
O Synopie jako części Pontu możecie tutaj przeczytać.
Dynastia Mitrydatydów wywodziła się z rodu Artabazydów. Byli oni władcami Kios w Bitynii. Władali nim przynajmniej od połowy V wieku. Często sprawowali funkcję satrapów różnych prowincji Imperium Perskiego w Azji Mniejszej. Po śmierci ostatniego władcy Kios stało się częścią państwa Antygona Jednookiego.
Pierwszym władcą Pontu był Mitrydates Ktistes, syn Ortobanesa, który był bratem ostatniego władcy Kios z dynastii Artabazydów. Na początek Mitrydates założył twierdzę na wzgórzu Cimiata. Stamtąd zaczął podbój Pontu. Po dwudziestu latach, w 281 roku p.n.e. ogłosił się jego królem. Stolicą państwa uczynił Amaysę. Wspierał Herakleję Pontyjską w walkach z Seleukidami.
Ariobarzanes był synem Mitrydatesa Ktisesa i jego następcą. Panował przez kilkanaście lat. W tym czasie udało mu się wyprzeć Ptolemeuszy z regionu. Dokonał tego z pomocą Galatów. Ponadto zdobył Amastris wcielając je do królestwa. Powyższa moneta przedstawia jego.
Mitrydates był następcą swojego ojca Ariobarzanesa. Panował przez większość drugiej połowy trzeciego wieku p.n.e. W momencie zostania królem miał być dzieckiem. Po zostaniu samodzielnym władcą prowadził wojny z Galatami i Synopą. Z pierwszymi zwycięską, a z drugimi przegraną. Ożenił się z Laodiką, siostrą Seleukosa Kalinikosa. Mimo tego stoczył z nim wojnę w której pokonał go w bitwie pod Ankarą. Wydał swoją córkę, również Laodikę za Antiocha Wielkiego.
O początkach dynastii przeczytacie tutaj.
© 2024 Jaskinia Historii
Theme by Anders Noren — Up ↑