Strona o historii antycznej

Kategoria: Diadochowie (Page 1 of 2)

Kolonie różnych dynastii w Anatolii

Alexandria

Alexandria Troas

Miasto założone zostało przez Antygona Jednookiego jako Antigonea. Ludność w nim pochodziła z kilku okolicznych polis. Nazwę Alexandria nadał dopiero Lizymach na cześć Aleksandra Wielkiego. Rozbudował on tą miejscowość. Przez następne lata znajdowała się pod kontrolą różnych imperiów. Dopiero po pokoju w Apamei stała się niezależnym polis. Była ważnym portem w północnej części Morza Egejskiego. Miasto rozwijało się przez setki lat. Pod koniec czasów rzymskich stało się siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero w późnej epoce bizantyjskiej.

Alexandria posiadała teatr, stadion, łaźnie i wiele innych charakterystycznych dla polis greckiego budynków. W szczytowym okresie mogło w nim mieszkać 100 tysięcy mieszkańców. W mieście działała także mennica. Założona została przez Lizymacha, mamy z niej monety zarówno z czasów hellenistycznych jak i cesarstwa rzymskiego.


Ancyra

Zasiedlone jeszcze w okresie wcześniejszym. Początkowo pod kontrolą Antygonidów. Po przybyciu Galatów stało się stolicą Tectosgetów. miejscowa, frygijska ludność uległa celtyizacji. W czasach rzymskich stało się siedzibą gubernatora prowincji Galatii. Miasto leżało na ważnym szlaku handlowym. W szczytowym okresie mieszkało w nim 200 tysięcy mieszkańców. Miasto było nieprzerwanie zamieszkane, aż do dzisiaj. Wśród zabytków z tego miasta znajdują się łaźnie, kolumna Juliana Apostaty, twierdza oraz inskrypcja Res Geste Augustii.


Ariarathia

Miasto założył Ariartches Eusebios. Leżało niedaleko dzisiejszego Pınarbaşı. Miało status polis, jednak niewiele wiadomo o jego ustroju. W czasach bizantyjskich zmieniło nazwę na Dasmenda. Po przybyciu turków do regionu opustoszało.


Eusebia koło Araigos

MIasto pierwotnie nazywało się Mazaca. Nazwę zmienił mu Ariarthes Eusebios. Dokonał także hellenizacji miasta. Miasto było stolicą Kapadocji. Po jej opanowaniu przez Tirganesa mieszkańców przeniesiono do Armenii. Powrócili do miasta po zwycięstwach Lukullusa. Za panowania Tyberiusza nastąpiła ponowna zmiana nazwy na Cesareę. W czasach bizantyjskich było siedzibą biskupstwa. Po zajęciu przez zostało przezwane na Kayseri. I pod tą nazwą istnieje do dzisiaj.

W mieście istniały pałace królewskie. Mennica założona przez królów działała także w późniejszych czasach. Ponadto znajdowało się w nim wiele innych znaczących budynków użyteczności publicznej. Miasto nie było otoczone murami w początkach naszej ery. Później jednak zostało umocnione, a za Gordiana III wzniesiono w nim twierdzę, która przetrwała do dzisiaj. Polis na ważnej drodze handlowej, będącej częścią szlaku jedwabnego.


Eusebia koło Taurusu

Miasto założone na miejscu starszej miejscowości przez Ariatchesa Eusebiosa. W czasach rzymskich nosiło nazwę Tyana. cesarz Valens uczynił ją stolicą prowincji Kapadocji Secunda. Miasto nazywało się wtedy Chrystopolis. Było także siedzibą biskupstwa. W czasach bizantyjskich toczyły się o nie walki między cesarstwem a Arabami. W ich wyniku zostało zniszczone i opustoszało. Leżała w pobliżu dzisiejszego Kemerhisar. W mieście istniała mennica. Do czasów dzisiejszych w dobrym stanie przetrwał akwedukt z czasów rzymskich. Oprócz niego znajdowało się w mieście wiele innych budowli.


Więcej na temat mennictwa w Alexandrii Troas.

https://www.jstor.org/stable/42667503

Drugie pytanie o Diadochów.

Kto zabił Aleksandra IV?

Diadochowie
Correct! Wrong!

Pierwsze pytanie o Diadochów

Który z Diadochów był pierwszym regentem Imperium?

Diadochowie 1
Correct! Wrong!

Seleukos Nikator

Seleukos pochodził z centralnej Macedonii. Wyruszył na wyprawę Aleksandra Wielkiego. W jej trakcie awansował i został jednym z dowódców gwardii królewskiej. Wziął za żonę Apamę, córkę baktryjskiego możnego. Po śmierci króla został dowódcą hetajrów – elitarnej kawalerii.

Gdy wyprawa Perdikasa skończyła się niepowodzeniem był jednym z oficerów, którzy go zabili. W nagrodę został satrapą Babilonii. Panował nad nią do czasu przybycia Antygona, który pokonał Eumenesa. W obawie o swoje życie Seleukos uciekł do Egiptu. Wspólnie z Ptolemeuszem wygrał bitwę pod Gazą i powrócił następnie do Babilonii. Rozpoczął następnie kampanię w Persji. Na skutek jej opanował wschodnie prowincje imperium. Odparł także atak Antygona na Babilonię. Starł się z Czandraguptą z Indii. Wojnę tą zakończył oddając pograniczne tereny w zamian za 500 słoni. Wykorzystał je w bitwie pod Ipsos. Dzięki temu zwycięstwu zajął Syrię.

W następnych latach zawarł sojusz z Demetriuszem oddając mu córkę za żonę. Po kilku latach zerwał go zajmując Cylicję i miasta w Fenicji. Przez następne lata wzniósł wiele miast. Wśród nich Seleucję nad Tygrysem, Seleucję w Pieri oraz Antiochię nad Orontesem. Gdy Lizymach zabił swojego syna Agatoklesa wyruszył Seleukos na wojnę aby go pomścić. Wygrał bitwę pod Korupedion i zajął Azję Mniejszą. Postanowił opanować także Macedonię. Jednakże zaraz po wylądowaniu w Europie koło Lizymachi został zabity przez Ptolemeusza Keraunosa. Umarł jako ostatni z Diadochów.

Więcej o kampaniach Seleukosa.

https://www.jstor.org/stable/antiqclassi.78.87

Ptolemeusz Soter

Ptolemeusz miał być dalekim krewnym Aleksandra Wielkiego. W czasie jego kampanii należał do ochrony króla. Podczas walk w Afganistanie i Indiach był często samodzielnym dowódcą. Podczas podziału imperium dostał Egipt.

Szybko zajął Cyrenajkę i zagarnął ciało Aleksandra Wielkiego. W odpowiedzi na to regent Perdikas wyruszył z armią przeciwko niemu. Jednak został odparty na Nilu. Przez następne lata nie angażował się zbytnio w wydarzenia polityczne. Dopiero w odpowiedzi na podboje Antygona zawarł sojusz z Kasandrem i Lizymachem. Przygarnął do siebie Seleukosa i pokonał w bitwie pod Gazą Demetriusza. Wyprawił się z flotą na morze Egejskie. Poznał wtedy swoją żonę Berenikę. Toczył walki na Cyprze skończone klęską pod Salaminą. Następnie odparł inwazję na Egipt. Gdy wybuchła wojna w 302 roku zaatakował Syrię. Opanował jej południową część. Ale na fałszywą pogłoskę o zwycięstwie Antygona wycofał się do Egiptu. Z tego powodu pominięto go w podziale łupów po bitwie pod Ipsos. Przez następne lata nie angażował się zbytnio w konflikty między Diadochami.

O różnych wersjach pochodzenia Ptolemeusza Sotera.

https://www.jstor.org/stable/4432755

Lizymach

Lizymach pochodził z rodzinny Tesalskich Greków. Dzięki matce dostali się na dwór Macedoński. Razem z braćmi był w gronie towarzyszy Aleksandra Wielkiego. W czasie wyprawy na Persję był jednym z jego ochroniarzy. Został za to nagrodzony przez króla w Suzie. Po jego śmierci mianowano go strategiem Tracji.

Po wybuchu walk między diadochami sprzymierzył się z przeciwnikami Antygona. W tym samym czasie musiał zmierzyć się z buntem w swojej satrapii. Ogłosił się następnie królem i założył stolicę – Lizymachię. W 302 wkroczył z armią do Azji Mniejszej. W czasie pobytu w Heraklei pontyjskiej poznał tamtejszą królowę – Amatris z którą się ożenił. W tej kampanii w Anatolii dostał wsparcie od Kasandra i Seleukosa. Ten drugi dostarczył 500 słoni. Dzięki temu pokonali armię Antygona w bitwie pod Ipsos, a jego samego zabili. Lizymach zajął Azję Mniejszą. Po pewnym czasie przyłączył Macedonię. Gdy na starość zaczął popadać w paranoję jego dzieci zwróciły się o pomoc do Seleukosa. Najechał on królestwo Lizymacha i zabił go w bitwie pod Kuroperdion.

O kampaniach Lizymacha na Bałkanach.

https://www.jstor.org/stable/1558897

Polyperchon

Polyperhon pochodził z Epiru. Służył pod Filipem II i Aleksandrem Wielkim. W momencie jego śmierci przebywał z armią maszerującą z powrotem do Macedonii. Służył następnie jako przyboczny Antypatra. Odznaczył się w wojnie Lamijskiej z Grekami. Gdy Antypater wyruszył na wyprawę do Azji pozostawił Polyperhona na straży Macedonii.

Po śmierci Antypatra został regentem. Wywołało to konflikt z Kassanderem. Początkowo syn Antypatra wygrał, ale Polyperhon uzyskał pomoc Olimpias. Zdobył dzięki temu na chwilę Macedonię. Utracił ją po śmierci matki Aleksandra. Następnie uciekł na Peloponez. Przebywał tam wiele lat. Uzyskał w tym czasie wsparcie Antygona. Próbował wykorzystać nieślubnego syna Aleksandra – Heraklesa przeciw Kassandrowi. Zdołał on jednak przekonać Polyperhona do zabicia chłopca i zmiany strony. Po tym wydarzeniu znika z kart historii.

O regencji w Macedonii po śmierci Aleksandra.

https://www.jstor.org/stable/4434536

Eumeneus z Kardii

Eumeneus z Kadrii był Grekiem i sekretarzem Aleksandra Wielkiego. Po jego śmierci został Satrapą Kapadocji i Paflagonii. Nie były one wtedy pod kontrolą Imperium Macedońskiego. Wobec tego Eumeneus musiał podbić je najpierw. Mieli mu pomóc satrapowie sąsiednich prowincji, którzy jednak zignorowali rozkaz Perdikkasa. Mimo tego udało się podbić Kapadocję.

Gdy wybuchł bunt przeciwko Perdikkasowi został Eumeneus wysłany nad Morze Egejskie w celu zatrzymania ataku z Europy. Pokonał inwazyjną armię i zabił jej dowódców. Jednak Perdikkas zginął w Egipcie wobec czego Eumeneus stracił głównego sojusznika. Wysłano przeciwko niemu Antygona, który łatwo go pokonał. Eumeneus musiał schronić się w małej twierdzy Nora w Kapadocji. Wyszedł z niej dopiero po wybuchu następnej wojny domowej. Poparł w niej Poliperchona, który ustanowił go dowódcą armii w Azji. Przeprowadził wojska do Persji gdzie zmierzył się z Antygonem. Wygrał pierwszą bitwę z nim. Jednak w drugiej mimo zwycięstwa na polu bitwy stracił tabory. Żołnierze chcący odzyskać rodzinny, które w nim były wydały wodza. Został on zaraz po tym stracony przez Antygona.

Więcej o Eumeneusie.

https://www.jstor.org/stable/4436601

Olimpias

Matka Aleksandra Wielkiego pochodziła z Epiru. Była córką króla tej krainy – Neoptolemaosa. Była czwartą żoną Fillipa II. W wieku 18 lat została wydana za niego za mąż. Rok później, w 356 roku urodziła Aleksandra. Jej małżeństwo było burzliwe. Pod koniec życia Fillip wziął młodszą żonę. A Olimpias wyjechała do Epiru. Po wstąpieniu na tron jej syna została w Epirze. Powodem były konflikty z Antypatrem, jakie wywoływała próbując wtrącać się do polityki Macedonii.

Po śmierci Aleksandra starała się chronić swojego wnuka – Aleksandra IV. Próbowała również wydać za regenta, Perdikasa swoją córkę Kleopatrę. Miało to wzmocnić jej pozycję wobec Antypatra. Po śmierci ich obu z pomocą Poliperchona przejęła władzę w Macedonii. Kazała zabić Filipa Arrhidaeusa, którego uważała za zagrożenie dla wnuka. Straciła także wiele innych przeciwników politycznych w Macedonii. Wywołało to bunt przeciw niej. Dzięki temu udało się Kassandrowi pokonać ją i oblec w Pydnie. Musiała skapitulować gdy skończyło się jedzenie i został zmuszona do samobójstwa.

Więcej na temat Olimpas przeczytacie tutaj.

https://www.jstor.org/stable/44034970

« Older posts

© 2024 Jaskinia Historii

Theme by Anders NorenUp ↑