W którym z tych miast nie było mennicy?
Więcej na temat monet w Anatolii poniżej
Strona o historii antycznej
Więcej na temat monet w Anatolii poniżej
Więcej na temat hellenizacji Pisydii poniżej.
Więcej o Galatach w Azji Mniejszej poniżej
Więcej na temat dróg w Anatolii poniżej.
Miasto założone zostało przez Antygona Jednookiego jako Antigonea. Ludność w nim pochodziła z kilku okolicznych polis. Nazwę Alexandria nadał dopiero Lizymach na cześć Aleksandra Wielkiego. Rozbudował on tą miejscowość. Przez następne lata znajdowała się pod kontrolą różnych imperiów. Dopiero po pokoju w Apamei stała się niezależnym polis. Była ważnym portem w północnej części Morza Egejskiego. Miasto rozwijało się przez setki lat. Pod koniec czasów rzymskich stało się siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero w późnej epoce bizantyjskiej.
Alexandria posiadała teatr, stadion, łaźnie i wiele innych charakterystycznych dla polis greckiego budynków. W szczytowym okresie mogło w nim mieszkać 100 tysięcy mieszkańców. W mieście działała także mennica. Założona została przez Lizymacha, mamy z niej monety zarówno z czasów hellenistycznych jak i cesarstwa rzymskiego.
Zasiedlone jeszcze w okresie wcześniejszym. Początkowo pod kontrolą Antygonidów. Po przybyciu Galatów stało się stolicą Tectosgetów. miejscowa, frygijska ludność uległa celtyizacji. W czasach rzymskich stało się siedzibą gubernatora prowincji Galatii. Miasto leżało na ważnym szlaku handlowym. W szczytowym okresie mieszkało w nim 200 tysięcy mieszkańców. Miasto było nieprzerwanie zamieszkane, aż do dzisiaj. Wśród zabytków z tego miasta znajdują się łaźnie, kolumna Juliana Apostaty, twierdza oraz inskrypcja Res Geste Augustii.
Miasto założył Ariartches Eusebios. Leżało niedaleko dzisiejszego Pınarbaşı. Miało status polis, jednak niewiele wiadomo o jego ustroju. W czasach bizantyjskich zmieniło nazwę na Dasmenda. Po przybyciu turków do regionu opustoszało.
MIasto pierwotnie nazywało się Mazaca. Nazwę zmienił mu Ariarthes Eusebios. Dokonał także hellenizacji miasta. Miasto było stolicą Kapadocji. Po jej opanowaniu przez Tirganesa mieszkańców przeniesiono do Armenii. Powrócili do miasta po zwycięstwach Lukullusa. Za panowania Tyberiusza nastąpiła ponowna zmiana nazwy na Cesareę. W czasach bizantyjskich było siedzibą biskupstwa. Po zajęciu przez zostało przezwane na Kayseri. I pod tą nazwą istnieje do dzisiaj.
W mieście istniały pałace królewskie. Mennica założona przez królów działała także w późniejszych czasach. Ponadto znajdowało się w nim wiele innych znaczących budynków użyteczności publicznej. Miasto nie było otoczone murami w początkach naszej ery. Później jednak zostało umocnione, a za Gordiana III wzniesiono w nim twierdzę, która przetrwała do dzisiaj. Polis na ważnej drodze handlowej, będącej częścią szlaku jedwabnego.
Miasto założone na miejscu starszej miejscowości przez Ariatchesa Eusebiosa. W czasach rzymskich nosiło nazwę Tyana. cesarz Valens uczynił ją stolicą prowincji Kapadocji Secunda. Miasto nazywało się wtedy Chrystopolis. Było także siedzibą biskupstwa. W czasach bizantyjskich toczyły się o nie walki między cesarstwem a Arabami. W ich wyniku zostało zniszczone i opustoszało. Leżała w pobliżu dzisiejszego Kemerhisar. W mieście istniała mennica. Do czasów dzisiejszych w dobrym stanie przetrwał akwedukt z czasów rzymskich. Oprócz niego znajdowało się w mieście wiele innych budowli.
Więcej na temat mennictwa w Alexandrii Troas.
Ariarathes Epifanes został królem w młodym wieku. Matka, Nysa zabiła całe jego rodzeństwo. Ariarthes ożenił się z Laodiką, córką Mitrydatesa Euergetesa. Próbował on wykorzystać to do zdobycia kontroli Pontu nad Kapadocją. Po kilkunastu latach okazało się to niemożliwe. W odpowiedzi następny król Pontu kazał go zabić. Władzę po nim objęła wdowa po nim. Urodziła ona Ariarathesowi, córkę Nysę, wydaną za Nicodomosa Euregetesa z Bitynii i dwóch synów, którzy objęli władzę po nim.
Następnym władcą był Ariarthes Filometor. Początkowo regencję sprawowała jego matka. Następnie władzę w królestwie objął król Nicodomos. Został on wypędzony przez Mitrydatesa Wielkiego. Ariarthes próbował się od niego uniezależnić. Jednak pokonany i zastąpiony synem Mitrydatesa.
Ariarthes Epifanes był młodszym bratem Ariarthesa Filometora. Objął tron w wyniku buntu przeciwko władcy narzuconemu przez Mitrydatesa Wielkiego. Wysłał poselstwo do Rzymu. Jednak nie udało mu się przekonać go do swoich racji i po kilku latach został pozbawiony tronu i zabity. Na nim wymarła dynastia Ariarathidów.
O końcowych latach panowania Ariarathidów przeczytacie tutaj.
Ariararmnes był synem Ariaratesa Filopatora. Był pierwszym władcą Kapadocji, który wybijał monety z greckimi napisami. Początkowo uznawał zwierzchnictwo Seleukidów. Jednak w późniejszym czasie się zbuntował i wydał córkę za Antiocha Hieraxa. A własnego syna ożenił z Satroniką, siostrą Seleukosa Kalinikosa. Został wtedy również uznany za niezależnego króla przez Seleukidów.
Przez pewien czas współrządcą z Ariararmnesem był jego syn Ariarathes. Zmarł on zanim mógł objąć samodzielną władzę. Jego synem i władcą który objął tron po śmierci Ariaramnesa był Ariartes Eusebius. Był mężem Antiochis, córkę Antiocha Wielkiego. Wspierał go w wojnie z Rzymem. Po pokoju w Apamei wydał córkę Satronikę za Eumenuesa Sotera. Wpsierał w następnych latach Pergamon w jego wojnach.
Ariarthes Filopator był synem Ariarthesa Eusebiusa i był jego następcą. Ożenił się z Nysa, córką Pharnacesa z Pontu. Angażował się w wojny domowe w królestwie Seleukidów. Pomagał Pergamonowi w jego konfliktach. Pod koniec panowania zaangażował się w stłumienie buntu Astronikosa, w trakcie której zginął. W nagrodę Kapadocja dostała od Rzymu Likaonię i część Cylicji. Wspierał mocno hellenizację królestwa.
Osoby zainteresowane numizmatyką Kapadocką zapraszam do przeczytania artykułu:
Założycielem dynastii Ariarathidów był Datames. Był on synem Achamenidzkiego arystokraty Kamisarnesa i anatolijskiej księżniczki. Został w młodym wieku satrapą perskiej Kapadocji w pierwszej połowie IV wieku p.n.e. Był jednym z buntowników przeciwko Artakserksesowi. Utrzymał jednak to stanowisko po rewolcie. Jego syn, Ariamnes także był Satrapą Kapadocji.
Ostatnim satrapą Kapadocji był Ariarathes, którego ojcem był Ariamnes. Zarządzał prowincją w czasie inwazji Aleksandra Wielkiego na Imperium Perskie. Sam atak ominął jego prowincję. Satrapa wziął udział w bitwie pod Gaugamelą. Uciekł po niej do Kapadocji, którą zaczął władać jako król. Był nim przez całe panowanie Aleksandra. Dopiero po jego śmierci Perdikass nakazał podbicie tego regionu przez Eumenesa. Po roku zaciętych walk Ariarathes z rodziną dostał się do niewoli. Wszyscy zostali straceni przez Macedończyków. Władali oni Kapadocją przez następnych dwadzieścia lat.
Masakrę przeżył tylko bratanek Ariarathesa, Ariarthes Filopator. Powrócił do Kapadocji po bitwie pod Ipsos. Zabił macedońskiego satrapę i odzyskał południową część prowincji. Północna jej cześć znalazła się pod kontrolą Pontu. Został w następnych latach zmuszony do uznania zwierzchnictwa Seleukosa Nikatora.
Więcej o satrapach perskich w Azji mniejszej w IV wieku.
© 2024 Jaskinia Historii
Theme by Anders Noren — Up ↑