Abdera
Wśród miast wybrzeża trackiego morza Egejskiego najważniejszym była Abdera. Była kolonią zakładaną dwukrotnie, najpierw przez Klazomenaj. Została ona jednak zniszczona przez Traków. Ponownie założyli Abderę mieszkańcy Teos uciekający przed podbojem Azji Mniejszej przez Persów. Kilkadziesiąt lat później nowe miasto zostało podbite przez imperium Achamenidzkie. Po jego wypchnięciu z Europy popadło w zależność od królestwa Odrysów. W czasie wojny peloponeskiej było częścią Arche Ateńskiego. Filip II wcielił je do państwa macedońskiego. W następnych wiekach zaczęła się chylić ku upadkowi.
Znajdowano w Abderze ceramikę z środkowej europy. Wskazuje to na znaczenie jej jako ośrodka handlowego. Wybijano w niej monety, najczęściej brązowe. A także srebrne poza krótkim okresem należenia do Ateńskiej Arche gdy musiało miasto płacić wysoką składkę w srebrze. Abdera była także dużym producentem zboża. W mieście było wiele bogatych domów budowanych podobnie jak w miastach jońskich w Azji Mniejszej. Ponadto posiadała rozbudowany system fortyfikacji. Znajdowały się w niej także liczne świątynie oraz akropol. Wśród sławnych mieszkańców miasta byli filozofowie Demokryt, Protagoras i historyk Hekatajos. Mimo tego jego obywatele byli uważani za najgłupszych w Helladzie.
Maroneja
Maroneja została założona przez mieszkańców Chios. Przez długi czas była wolnym miastem. Dopiero ateńczycy wcielili ja do swojego Arche. Później została włączona do królestwa Macedonii przez Filipa II. Była dużym miastem, a głównym towarem eksportowym było z niej wino. Najsłynniejsze osoby pochodzące z tego miasta to filozofowie Mertocles i jego siostra Hiparcha. Oboje byli cynikami.
Aions
Ainos zostało założone przez Mityleńczyków. Było jedynym nie jońskim miastem w Tracji. Było członkiem Arche Ateńskiego. W czasach hellenistycznych toczono o nie walki. Wiązało się to z jego położeniem nad ujściem rzeki Hybros. Wśród najsłynniejszych osób pochodzących z niego byli bracia – filozofowie Phyton i Heraclides. Dokonali oni zabójstwa króla Odrysów Kotysa.
Messambria
Messambria została założona przez uchodźców z Chalcedonu i Bizancjum po stłumieniu powastania jońskiego. Nie odgrywała dużej roli politycznej. Miała jednak własne monety. Istniała w niej świątynia Apolla zbudowana na miejscowym akropolu. Miasto opustoszało dopiero w epoce bizantyjskiej.
Więcej o urbanistyce Abdery jest poniżej.