Demetriusz był synem Antygona Jednookiego. Urodził się jeszcze w Macedonii. W wieku 23 lat dostał dowództwo od ojca nad armią broniącą Syrii przed Egiptem. Przegrał jednak bitwę pod Gazą w 312 r. p.n.e. Kilka lat później wyruszył z flotą do Grecji. Został z nie wezwany na Cypr gdzie zniszczył siły morskie Ptolemeuszy. Następnie zaatakował Rodos, którego nie zdobył. Jego ponowna wyprawa do Grecji została skrócona przez ojca, który wezwał go na pomoc. W bitwie pod Ipsos w 301 r. p.n.e. dowodził kawalerią Antygonidów. Mimo jego sukcesu na skrzydle armia jego ojca została zniszczona. Demetriusz musiał uciekać i schronił się w Grecji.

Udało mu się uratować potężną flotę oraz wiele portów. Przez kilka następnych lat próbował odzyskać choć część imperium ojca. Ożenił się z córką Seleukosa, Satroniką. Jednak gdy oblegał Ateny jego teść wspólnie z innymi diadochami zaatakował go. Demetriusz stracił większość portów. Niebawem, w 294 r. p.n.e. udało mu się zabić Aleksandra, syna Kassandra, który władał Macedonią. Nie był jednak zbyt popularny i gdy Pyrus, władca Epiru i Lizymach władający Tracją musiał uciekać. Zebrał jeszcze raz armię i przeprawił się do Azji. Kampania ta skończyła się w północnej Syrii. Dostał się tam do niewoli Seleukosa. I został zamknięty w areszcie domowym przez niego. Umarł w 283 roku p.n.e.

Więcej na temat Demetriusza poniżej.

https://www.jstor.org/stable/4436449