Attalos Filadelfos był młodszym bratem Eumenesa Sotera i jego następcą. Za rządów poprzednika odgrywał ważną rolę w państwie. Zarówno jako dowódca armii jak i w dyplomacji. Gdy wstąpił na tron Pergamonu ożenił się z wdową po bracie, Stratoniką. Prowadził wojny z Bitynią i pomógł objąć tron Syrii Aleksandrowi Ballasowi. Wznosił również nowe miasta w swojego dwudziestoletniego panowania.
Attalos Filometor był synem Eumensa Sotera i Stratoniki. W momencie śmierci ojca był za młody aby rządzić. Tron objął jego wuj. Dopiero po jego zgonie został królem. Panował tylko kilka lat. Nie interesował się zbytnio sprawami państwa. Wolał zajmować się nauką, sztuką i ogrodnictwem. Nie miał żadnych potomków. W swoim testamencie zapisał państwo Rzymowi. Chciał uniknąć krwawego podboju królestwa.
Eumeneus Astronikus był nieślubnym synem Eumeneusa Sotera. Po śmierci brata zgłosił swoje pretensje do tronu. Początkowo odnosił sukcesy i opanował większość królestwa. Rzymianie nie byli gotowi wysłać dużych sił do Anatolii. Konsul Plubiusz Crassus zginął w bitwie. Eumeneus ogłosił wolność dla wszystkich niewolników i zależnych chłopów, którzy do niego się przyłączą. Wielu go poparło wywołując niepokój u władców sąsiednich państw. Złączyli oni siły i z pomocą Rzymu pokonali go po czterech latach walk. Królestwo podzieliły między siebie zwycięskie królestwa. Większość państwa trafiła do Republiki Rzymskiej.
O ostatnim królu Pergamonu: