Gadara
Miasto Decapolu leżało nad rzeką Jarmuk, w dzisiejszej Jordanii niedaleko granicy z Izraelem i Syrią. Miasto w okresie hellenistycznym było znane zarówno pod nazwą Seleukii jak i Antiochii. Zmiana nazwy na te miała nastąpić za Seleukosa Philopatora. Została otoczona potężnymi murami. Aleksander Jannjaj musiał ją oblegać przez dziesięć miesięcy nim się ona poddała. Osiedlił następnie w niej żydów, którzy zostali wypędzeni przez Pompejusza. Za Augusta władza Hebrajczyków została przywrócona. Po śmierci następców Heroda stała się częścią prowincji Syrii.
Miasto było znane ze ciepłych źródeł. W mieście istniała potężna świątynia Zeusa zbudowana przez Antiocha Epifanesa. Ponadto znajdowały się dwa teatry i akwedukt doprowadzający czystą wodę. Gadara była ważnym ośrodkiem handlu o czym świadczą amfory i monety produkowane w niej. Była także znana z wielu filozofów, którzy w niej mieszkali.
Kanwat
Pierwsze wzmianki o tym mieście leżącym kilka kilometrów na północny zachód od dzisiejszej As-Suwaydy. Pierwsze wzmianki o Kanwacie pochodzą z czasów Heroda Wielkiego. Miasto należało do Decapolu. Był to luźny związek miast leżących z reguły na wschodnim brzegu Jordanu. Istniał on w początkowych latach żadów imperium Rzymskiego w Syrii. Ich daleko posunięta autonomia została zlikwidowana za cesarza Trajana. Sam Kanwat był jednym z mniejszych miast tej grupy. Zachowały się w nim ruiny świątyni Heliosa, teatru i akweduktu. Miasto zostało opuszczone po podbojach arabskich.
Pella
Miasto zostało założone przez prawdopodobnie przez Aleksandra Wielkiego. Jego ruiny leżą koło miasta Irbid. Nazwane zostało na cześć stolicy Macedonii. Za panowania któregoś z pierwszych Ptolemeuszy jej nazwa została zamieniona na Berenikę. Miasto miało zostać zniszczone przez Aleksandra Jannaja. Pompejusz miał je później odbudować. Miasto było długo zaludnione. Opuszczono je dopiero w okresie krucjat. W pobliżu koloni leżały gorące źródła. W samym mieście znajdowały się świątynie oraz teatr i termy. ich ruiny z okresu rzymskiego istnieją do teraz.
Filadelfia
Miasto znajdowało się na miejscu dzisiejszego Ammanu. Miejscowość ta była ważnym ośrodkiem miejskim od epoki brązu. Została zhellenizowana przez Ptolemeusza Filadelfosa. Miasto zostało otoczone potężnymi murami. Za czasów Antiocha Wielkiego wcielona została do państwa Seleukidów. Obroniła się przed atakami Aleksandra Jannaja. W następnych latach była niezależna. Dopiero po przystąpieniu do Decapolu stała się zależna od Rzymu. Wśród zabytków, które przetrwały od czasów antycznych jest teatr rzymski, Nimfajon i świątynia Herkulesa na cytadeli.
Scytopolis
Scytopolis założono w miejscu połączenia doliny Jezreel z doliną Jordanu. Było jedynym z miast Decapolu leżącym na zachodnim brzegu Jordanu. Pochodzenie nazwy jest dyskusyjne. Pojawiają się propozycje powiązania jej z inwazją Scytów na Syrię z VII wieku, najemnikami scytyjskimi służącymi w armii Ptolemeuszy lub biblijnym miastem Sukkhot. Przed hellenizacją miasto było zwane Nyssa. Scytopolis miało istnieć już w czasach gdy Palestyna była kontrolowana przez Lagidów. Miasto miało poddać się Antiochowi Wielkiemu bez walki. Pod władzę Hasmoneuszy miało się dostać za panowania Jana Hyrkana. Za czasów Rzymskich miasto było jednym ze znaczniejszych ośrodków w regionie. Pozostało nim aż do czasów ottomańskich gdy straciło na znaczeniu.
Scytopolis było rozległym miastem. Znajdowało się w nim wiele świątyń. Wśród nich Dionizosa, Sarapisa i Zeusa. Ponadto zachował się do dzisiejszych czasów świetnie zachowany teatr, resztki kolumnady z główniej ulicy miasta, ruiny łaźni, pozostałości murów miejskich i akweduktu. Miasto miało duże znaczenie handlowe. Produkowało własne monety, w tym srebrne.
Więcej na temat Scytopolis poniżej.