Tag: Hellada (Page 3 of 7)

Poprzednio opisywałem dialekty powiązane z Językiem Mykeńskim. Dialekt Eolski występował w Tesalii, Beocji, na Lesbos i pobliskim wybrzeżu Azji Mniejszej. Dzielił się w związku z tym na trzy odmiany. Do najważniejszych twórców tworzących w nim zaliczali się Safona, Alkajos i Hezjod. Dialekt Dorycki pojawił się w Grecji po inwazji Dorów. Występował w dużej części Peloponezu, na Krecie, Rodos i okolicach, oraz w wielu koloniach, w szczególności na Sycylii. Dzielił się na trzy dialekty: Lakoński, Argolidzki i Koryncki. Korzystali z niego Pindar, Alkmeon i Archimedes. Dialekt Północno-Zachodni było powiązany z Doryckim oraz miał naleciałości z Eolskiego. Dialekt ten występował w Achai, Elidzie, Fokidzie, Lokorydzie, Etolii, Akarnanii, Epirze i na pobliskich wyspach. Dzielił się na wiele odmian. Nie zachowało się wiele utworów literackich napisanych w nim. Miał związki z Językiem Macedońskim.

Więcej o dialekcie Eolskim

https://www.jstor.org/stable/40205757

Język Grecki w czasach archaicznych i klasycznych dzielił się na wiele dialektów. Często różnice między nimi były znaczne. Do najważniejszych z nich zaliczały się: Akradyjsko-Cypryjski pochodził bezpośrednio z Języku Mykeńskiego, Mówiono nim w Arkadii oraz na Cyprze i dzielił się z tego powodu na dwie odmiany. Joński, do którego zaliczał się również Attycki, mówiono nim w Jonii, na wielu wyspach Morza Egejskiego, Attyce i części z koloni greckich. Dialekt ten również wywodził się z Języka Mykeńskiego i odegrał dużą rolę w rozwoju literatury greckiej. Korzystali z niego ateńscy pisarze oraz jońscy filozofowie. W następnym poście opiszę pozostałe dialekty.

Więcej o dialektach greckich poniżej.

https://www.jstor.org/stable/24891274