Erupcje Etny w czasach antycznych miały miejsce kilkadziesiąt razy. Poza tymi przypadkami często zdarzały się mniejsze wypływy lawy. Zachowały się informacje tylko o ważniejszych erupcjach. Najwcześniejsza miał mieć miejsce w roku 737 p.n.e. według Tukidydesa. Następne, znaczniejsze miało miejsce w roku 396 p.n.e. gdy armia kartagińska musiała zmienić trasę marszu na Syrakuzy. Zamiast iść wzdłuż wybrzeża, gdzie lawa zablokowała drogę musieli okrążyć wulkan. Inna w 122 roku p.n.e. zniszczyła dużą część Katanii. A w roku 44 p.n.e. kamienie z Etny miały spaść na Reggio di Calabria. Wierzono że w głębi wulkanu kryją się kuźnie Hefajstosa. I miały one wywoływać erupcje.
O wybuchu Etny z 44 roku p.n.e.