Soter

Po śmierci Ptolemeusza Sotera władzę objęła Berenika Filopator. Została zmuszona przez ojca do wyjścia za mąż za brata, Ptolemeusza Alexandra II. Zabiła go po kilkunastu dniach. Kilka miesięcy później sama została zamordowana. Władzę objął Ptolemeusz Neos Dionizos, który był synem Ptolemeusza Sotera. W młodości przebywał w niewoli u Mitrydatesa Euptora. Po wstąpieniu na tron ożenił się z Kleopatrą Tryfajną. Nie jest wiadome, którego z Ptolemeuszy była córka. Po kilku latach został koronowany na faraona w Memfis. Jego małżeństwo przetrwało ponad dziesięć lat.

Neos Dionizos

Przez całe panowanie Neos Dionizosa powtarzały się bunty Egipcjan jak i w samej Alexandrii. Ptolemeusz utrzymywał w tym czasie trudne stosunki z Rzymem. Egipt wsparł kawalerią kampanię Ptolemeusza w Judei. Król udał się również z nad Tybr aby uzyskać potwierdzenie swojej władzy. W 58 r. Katon młodszy wcielił Cypr do Imperium Rzymskiego. W reakcji na to Ptolemeusz, król Cypru, brat Neosa Dionizosa popełnił samobójstwo. Faraon nie nie zrobił aby temu zapobiec. Został wtedy zdetronizowany przez córki, Berenikę Tryfanię i Kleopatrę Tryfanię. Po kilku latach pobytu w Rzymie wrócił na tron. Niedługo rządził z wsparciem rzymian. Zmarł po czterech latach ponownego panowania.

Theos Philopator

Jego następcą został Ptolemeusz Theos Philopator. Ożenił się z siostrą Kleopatrą Philopator. Jego żona próbowała zdobyć jak najwięcej władzy. Brat z pomocą dworzan zdołał ją wypędzić z Egiptu. Ożenił się wtedy z drugą swoją siostrą Arsione. Gdy do Aleksandrii przybył Pompejusz Wielki Ptolemeusz kazał go zabić aby przypodobać się Cezarowi. Nie spodobało mu się to jednak. Przywrócił Kleopatrę na tron. Ptolemeusz zakatował wojska Cezara w Aleksandrii. Po miesiącu został pokonany i utonął w Nilu.

Cesarion

Kleopatra ożeniła się wtedy z młodszym bratem, Ptolemeuszem. Jednak po trzech zabiła go nim skończył piętnaście lat. Po jego śmierci ogłosiła faraonem swego syna, Ptolemeusza Cesariona. Sama rządziła w jego imieniu jako regentka. Próbowała obronić niezależność Egiptu wobec Rzymu poprzez znajomość z Cezarem i Antoniuszem. Od tego drugiego dostała wiele prowincji rzymskich na bliskim wschodzie dla swoich dzieci. Wywołało to konflikt z władzami w Rzymie i wybuch wojny między Oktawianem a Antoniuszem. Kleopatra poparła Antoniusza jednak w bitwie pod Akcjum poniosła porażkę i musiała skupić się na obronie Egiptu. Jej próba ucieczki do Arabii przez morze Czerwone się nie powiodła. Latem 30 roku p.n.e. wojska Rzymskie zdobyły Aleksandrię. Kleopatra i Antoniusz popełnili samobójstwo. A Cesarion został zabity na rozkaz Oktawiana.

Więcej o Kleopatrze przeczytacie tutaj.

https://www.jstor.org/stable/10.1525/j.ctt1pnvmm