Czarnego

Moneta Amartis, królową Heraklei Pontyjskiej znad morza czarnego


Heraclea Pontica

Miasto założyli osadnicy z Megary w VI wieku. Leżało nad ujściem rzeki Lycus do Morza czarnego. Miasto kontrolowało plemiona Marydinów, z których zrobiło niewolników. Dwieście lat po powstaniu Klearchow wprowadził ustrój tyranii. Dynastia przez niego zapoczątkowana panowała przez trzy pokolenia. Zakończyła się gdy Klearchos i Oxytares postanowili zabić własną matkę. W reakcji ma to Lizymach, ich zabił, miasto wcielił do swojego państwa a miastu przywrócił demokrację. Miasto jednak nigdy już nie odzyskało bogactwa jakie miało za czasów tyranów. Mimo to było cały czas zamieszkane. Opustoszało dopiero po zdobyciu go przez Otomanów. Po mieście zostały ruiny na jego akropolu, między innymi świątynie.


Tanais

Polis założone przez kupców z Miletu w III wieku. Leżało niedaleko ujścia Donu. Miasto było ważnym ośrodkiem handlowym. Kupcy przybywali aby kup[ować w nim futra i inne produkty z terenów stepowych. Centralnym punktem polis była Agora otoczona kolumnadą. Miasto zostało włączone do Królestwa Bosporańskiego dopiero przez Asandra na początku naszej Ery. Goci w IV wieku n.e. złupili je. Ostatecznie zostało opuszczone dwieście lat później, gdy kanał delty Donu nad którym leżało uległ zamuleniu.


Theodosia

Miasto założyli osadnicy z Heraklei Pontyjskiej w VI wieku w pobliżu dzisiejszej Feodosii. Do królestwa Bosporońskiego włączone zostało dopiero przez Leucona. Ataki, które doprowadziły wywołały wojnę z Herakleją Pontyjską. Została ona zakończona po zdobyciu miasta. Nadal było jednak bogate dzięki handlowi i bogatemu rolnictwu. Trwało to aż do IV wieku n.e. gdy zostało zdobyte przez Hunów. Później istniało jako mało istotna wioska. Aż 1000 lat później rozbudowali je Genueńczycy.


Phasis

Piasto założyli Kolchidzie osadnicy z Miletu w VII lub VI wieku. Możliwe iż leżało koło dzisiejszego miasta Potii. Prawdopodobnie jego ludność składała się z Greków jak i Kolchidczyków. W czasie wojen Mitrydatesa z Rzymem zostało przez nich zdobyte. W czasach rzymskich miało w nim istnieć biskupstwo. Nie wiadomo kiedy zostało opuszczone.


Olbia

Miasto leżało przy ujściu rzek Boh i Dniepr do Morza Czarnego. Założyli je osadnicy Miletu w VI wieku. Szybko stało się jednym z centrów handlu zbożem i rybami. Dwieście lat później przeżywało rozkwit, miało 40 tysięcy mieszkańców i wybijało własną monetę w kształcie Delfina. Odwiedził je Herodot. Od III wieku zaczął się powolny upadek miasta. Znalazło się pod kontrolą Scytów, Mitrydatesa Wielkiego i Rzymu. Bo złupieniu przez Getów pod wodzą Buerbatisa straciło na znaczeniu. Późnijesze najazdy Gotów i Hunów doprowadziły do opuszenia jego.

Miasto składało się z dwóch części. Dolna leząca nad wodą jest teraz zalana. W górnej jednakże prowadzono wykopaliska. Odkryto hipodamejski plan miasta. Była agora ze świątyniami Apolla i Zeusa. Miasto otaczał także mur, za którym leżała nekropolia.


O wojnie między Herakleą Pontyjską a Królestwem Bosporpońskim

https://www.jstor.org/stable/4435411