Które miasto leżało w Galatii?
Więcej o Galatach w Azji Mniejszej poniżej
Strona o historii antycznej
Więcej o Galatach w Azji Mniejszej poniżej
Więcej na temat dróg w Anatolii poniżej.
Miasto założone zostało przez Antygona Jednookiego jako Antigonea. Ludność w nim pochodziła z kilku okolicznych polis. Nazwę Alexandria nadał dopiero Lizymach na cześć Aleksandra Wielkiego. Rozbudował on tą miejscowość. Przez następne lata znajdowała się pod kontrolą różnych imperiów. Dopiero po pokoju w Apamei stała się niezależnym polis. Była ważnym portem w północnej części Morza Egejskiego. Miasto rozwijało się przez setki lat. Pod koniec czasów rzymskich stało się siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero w późnej epoce bizantyjskiej.
Alexandria posiadała teatr, stadion, łaźnie i wiele innych charakterystycznych dla polis greckiego budynków. W szczytowym okresie mogło w nim mieszkać 100 tysięcy mieszkańców. W mieście działała także mennica. Założona została przez Lizymacha, mamy z niej monety zarówno z czasów hellenistycznych jak i cesarstwa rzymskiego.
Zasiedlone jeszcze w okresie wcześniejszym. Początkowo pod kontrolą Antygonidów. Po przybyciu Galatów stało się stolicą Tectosgetów. miejscowa, frygijska ludność uległa celtyizacji. W czasach rzymskich stało się siedzibą gubernatora prowincji Galatii. Miasto leżało na ważnym szlaku handlowym. W szczytowym okresie mieszkało w nim 200 tysięcy mieszkańców. Miasto było nieprzerwanie zamieszkane, aż do dzisiaj. Wśród zabytków z tego miasta znajdują się łaźnie, kolumna Juliana Apostaty, twierdza oraz inskrypcja Res Geste Augustii.
Miasto założył Ariartches Eusebios. Leżało niedaleko dzisiejszego Pınarbaşı. Miało status polis, jednak niewiele wiadomo o jego ustroju. W czasach bizantyjskich zmieniło nazwę na Dasmenda. Po przybyciu turków do regionu opustoszało.
MIasto pierwotnie nazywało się Mazaca. Nazwę zmienił mu Ariarthes Eusebios. Dokonał także hellenizacji miasta. Miasto było stolicą Kapadocji. Po jej opanowaniu przez Tirganesa mieszkańców przeniesiono do Armenii. Powrócili do miasta po zwycięstwach Lukullusa. Za panowania Tyberiusza nastąpiła ponowna zmiana nazwy na Cesareę. W czasach bizantyjskich było siedzibą biskupstwa. Po zajęciu przez zostało przezwane na Kayseri. I pod tą nazwą istnieje do dzisiaj.
W mieście istniały pałace królewskie. Mennica założona przez królów działała także w późniejszych czasach. Ponadto znajdowało się w nim wiele innych znaczących budynków użyteczności publicznej. Miasto nie było otoczone murami w początkach naszej ery. Później jednak zostało umocnione, a za Gordiana III wzniesiono w nim twierdzę, która przetrwała do dzisiaj. Polis na ważnej drodze handlowej, będącej częścią szlaku jedwabnego.
Miasto założone na miejscu starszej miejscowości przez Ariatchesa Eusebiosa. W czasach rzymskich nosiło nazwę Tyana. cesarz Valens uczynił ją stolicą prowincji Kapadocji Secunda. Miasto nazywało się wtedy Chrystopolis. Było także siedzibą biskupstwa. W czasach bizantyjskich toczyły się o nie walki między cesarstwem a Arabami. W ich wyniku zostało zniszczone i opustoszało. Leżała w pobliżu dzisiejszego Kemerhisar. W mieście istniała mennica. Do czasów dzisiejszych w dobrym stanie przetrwał akwedukt z czasów rzymskich. Oprócz niego znajdowało się w mieście wiele innych budowli.
Więcej na temat mennictwa w Alexandrii Troas.
Miejscowość była zamieszkana w czasach przedhellenistycznych. Istniała w niej świątynia Kybelle. Seleukidzi założyli w jego miejscu polis. Wznieśli w nim wiele monumentalnych budowli. Wśród nich jest powyższa brama do miasta. Samo polis stało się znanym w całym basenie morza śródziemnego sanktuarium. Przybywano do niego na leczenie. Antioch Wielki osadził w mieście kilka tysięcy żydów.
Miasto założone zostało założone przez Antiocha Sotera. Polis było położone w centralnej Anatolii. W Nysie istniały fylle i demy. Bito w niej monety. Ponadto w mieście istniały świątynie Hadesa, Antiocha i Kybele. Pod koniec okresu rzymskiego polis stało się siedzibą diecezji. Najsłynniejszym spośród jej ordynariuszy był Grzegorz z Nysy. Miasto zostało opuszczone w czasach tureckich
Miasto leżało nad ujściem rzeki Göksu. Założył je Seleukos Nikator. Wcześniej istniała w tym miejscu Cylicyjska miejscowość. Do nowego miasta przeniesiono wielu mieszkańców innych, okolicznych polis. Szybko zdobyło rangę ważnego ośrodka handlowego w Cylicji. W mieście istniała mennica, bijąca monety seleukidzkie. W bezpośredniej bliskości Seleuki leżała świątynia Zeusa w Olbii. Sfinansował jej przebudowę Seleukos Nikator. Przyciągała ona wiernych z daleka. Za czasów Wespazjana wzniesiono kamienny most przez rzekę. Ponadto w mieście istniał ośrodek filozoficzny. Miasto w czasach chrześcijańskich było siedzibą biskupstwa. Miały w nim miejsce synody. W tym mieście miał umrzeć Fryderyk Barbarossa. Dzisiaj w miejscu tego miasta leży Silifke.
Miasto założył Antioch Soter na cześć swojego ojca. Leżała ona niedaleko Side, na wybrzeżu Morza Śródziemnego. W mieście istniało wiele budowli, które przetrwały do dzisiaj. W czasie wojen z Ptolemeuszami miasto miało zmieniać przynależność państwową. W czasach chrześcijańskich miało istnieć w tym polis biskupstwo. Opustoszało za czasów Tureckich.
Miasto założył Antioch Soter i nazwał je na cześć żony, Stratoniki. Wcześniej, w tym miejscu istniała miejscowość od czasów hetyckich. Seleukidzi włączyli w jego granice sanktuarium Hekate w Laniginie i Zeusa w Panamara. Dzięki temu miasto się rozwinęło i stało się ważnym ośrodkiem religijnym. Pod koniec III wieku p.n.e. kontrolę nad miastem przejęło Rodos. Tymczasowo zostało zdobyte przez Filipa V. Rodyjczycy odzyskali je i kontrolowali je przez kilkadziesiąt lat. Utracili je za karę, gdy nie wsparli Rzymu w czasie III wojny macedońskiej. Za czasów Rzymskich nadal było bogatym miastem. Hadrian przemianował je na Hadrianopolis. W okresie bizantyjskim było siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero po przybyciu turków.
W mieście istniało wiele znaczących budowli. Do czasów dzisiejszych przetrwały ruiny teatru, agory, buleturionu, gimnazjonu i murów miejskich. W mieście istniały szerokie aleje. Obecnie w pobliżu tego polis leży wioska Eskihisar.
Więcej o okolicznościach utraty Satronikei przez Rodos poniżej:
Poniżej trochę informacji o greckich koloniach w Cyrenajce.
Więcej na temat terenów nad Morzem Czerwonym w czasach Ptolemejskich
© 2024 Jaskinia Historii
Theme by Anders Noren — Up ↑