Z czego nie robiono wieńców dla zwycięzców?
Correct!
Wrong!
Tag: Starożytność (Page 2 of 9)
Po podbiciu Grecji przez Rzym zaczął się powolny upadek Igrzysk Olimpijskich. Dopuszczono do startu w nich oprócz Greków jak było wcześniej, wszystkich mieszkańców Imperium Rzymskiego. W wieku III n.e. Olimpię nawiedziły trzęsienia ziemi oraz najazdy barbarzyńców. W odpowiedzi na to wzniesiono umocnienia korzystając z materiałów z istniejących budynków. W 393 odbyły się ostatnie igrzyska olimpijskie, które następnie zostały zakazane przez cesarza Teodozjusza I. Było to związane z jego walką z kultami pogańskimi i propagowaniem chrześcijaństwa. W następnych wiekach Olimpia była niszczona zarówno przez przyrodę jak i przez chrześcijan.
O końcu igrzysk olimpijskich.
W VII i VI wieku na Igrzyskach olimpijskich pojawiły się nowe sporty. Były to wyścigi rydwanów, biegi w zbroi, panakration (połączenie zapasów i boksu) oraz zawody dla chłopców. Ponadto w roku 708 na 18 igrzyskach pojawił się Penthalon. Czyli dyscyplina składająca się z biegu, rzutu dyskiem i oszczepem, skoku w dal oraz zapasów. Aby wygrać trzeba było zwyciężyć w trzech zawodach Penthalonu.
Więcej na temat igrzysk olimpijskich.
Pierwsze Igrzyska w Olimpii miały odbyć się w 776 roku. Przez długi czas ograniczały się do biegów na różnych dystansach. Pierwszy był na długość stadionu czyli około 180 metrów. Biegano nago a na stadionie mieściło się około dwudziestu biegaczy. Pierwszym zwycięzcą był Koroibos z Elidy. Dopiero po około stu latach zaczęły pojawiać się inne zawody.
O początkach igrzysk olimpijskich.
Centrum sportu w każdym polis greckim był Gimnazjon. Znajdowały się w nim pomieszczenia do przygotowania do zajęć jak i duży plac do ćwiczeń. Były gimnazjony początkowo budowane z drewna, później z kamienia. W każdym byli nauczyciele dbający o właściwy przebieg ćwiczeń. Były to najczęściej zapasy, biegi lub rzuty przedmiotami.
Etymologia
Jego nazwa wywodzi się od γυμνάσιον, oznaczającego publiczne miejsce ćwiczeń. To określenie pochodzi od słowa γυμνός, które oznaczało nagi. Wiązało się to tym że ćwiczono na jego terenie nago, smarując się wcześniej oliwą.
Budowa
W skład Gimnazjonu składało się do kilkunastu budowli. Czasami zdarzały się kilkupiętrowe. Były to zarówno sale do ćwiczeń, jak i do zabiegów kosmetycznych lub masaży. Były także szatnie oraz łazienki. Oprócz tego koło budynków były bieżnie, boiska do gry w piłkę. W każdym mieście istniał przynajmniej jeden Gimnazjon. W większych, jak Ateny było ich kilka.Były one poświęcone bogowi, którego posąg górował nad obiektem. Najczęściej byli to Herakles, Hermes i Tezeusz. Pod wpływem Greckim pojawiały się one także w miastach innych kultur morza śródziemnego. Gimnazjon istniał chociażby w Pompejach.
Istniało wiele regulacji dotyczących Gimnazjonu. Różniły się one między miastami. Nad przestrzeganiem ich czuwał Gimnazjarcha. W Atenach było ich dziesięciu. Były także osoby czuwające nad zdrowiem trenujących, lekami które przyjmowali. Byli także trenerzy poszczególnych sportów.
Rola społeczna
Oprócz uprawiania sportów Gimnazjon był miejscem spotkań młodzieży. Często wykorzystywali je do swoich nauk filozofowie. Chociażby Akademia Platońska powstała w gimnazjonie. Platon uważał iż w idealnym mieście powinien istnieć Gimnazjon . Także inni filozofowie i lekarze uznawali jego wagę, zarówno społeczną jak i zdrowotną.
Gimnazjon odgrywał także ważną rolę w przygotowaniu do służby wojskowej. Szkolenie do niej było obowiązkowe w wielu polis i odbywało się najczęściej na obiektach gimnazjonu. Były one utrzymywane w związku z tym z funduszy państwowych. Często, w związku ze świętami religijnymi odbywały się na nich zawody sportowe.
O wpływie Gimnazjonu na rozwój sportów walki.
Sport był powszechnie uprawiany w antycznej Grecji. Każde polis miało gimnazjon, w którym odbywały się ćwiczenia sportowe. Najczęściej miały one miejsce nago. Często odbywały się zawody przy okazji świąt religijne. W najbliższych częściach zajmiemy się tym tematem.
Najbardziej znanym prawem jest prawo ateńskie. Rozwijało się ono od czasów królewskich w IX wieku p.n.e. Pierwsza próba jego spisania miała miejsce za Drakona w VII wieku p.n.e. Kolejne próby podejmowali Solon i Klejstenes. W czasach Peryklesa nastała demokracja. Główną rolę w uchwalaniu praw miało zgromadzenie obywateli. Upadała ona w wynik wojny peloponeskiej. Po rządach trzydziestu tyranów ponownie spisano prawa. Zachowało się wiele inskrypcji, glinianych ostraków oraz mów wygłaszanych w sądach i zgromadzeniach publicznych.
Więcej o prawie w Atenach.
Polis greckie miały prawa regulujące relacje w państwie. W dużej mierze były one oparte na zwyczajach. Oprócz nich istniały również prawa skodyfikowane w dokumentach. Regulowały one główne zasady funkcjonowania polis. Nie było nich jednoznacznego rozdziału różnych władz w polis. Istniały jednak w niektórych państwach metody regulacji jednej władzy przez inną. Każde państwo miało inny, czasami zmieniający się ustrój. Często toczyły się wojny o niego.
O głosowaniu w Grecji
Prawo wewnętrzne w Polis greckich było rozbudowane. Różniło się w zapisach zależnie od statusu osoby. Obywatel miał większą ochronę niż inne grupy mieszkańców państwa. Również wśród nich były duże różnice. Prawo zostania obywatelem każde polis samo ustalało. Prawo dotyczyło zarówno relacji handlowych, ziemi jak i dziedziczenia. Wiązały się z tym prawa o adopcji oraz dotyczące niewolników. Prawo greckie rozwijało się od czasów archaicznych aż do hellenistycznych.
O sytuacji prawnej ówczesnych niewolników.