Waza

Po stylu orientalizującym przyszedł czarnofigurowy. Pojawiły się w nim wizerunki ludzi. Obrazy na nich tworzono za pomocą malowania postaci. Waza była poza tym bez malunków.  Po wypaleniu ceramiki pomalowana jej część miała czarny kolor a reszta pozostawała czerwona. Najważniejszym ośrodkiem produkcji ceramiki pozostawał Korynt.

Historia

Wazy w tym stylu zaczęto produkować w Koryncie. Początkowo malowali za jego pomocą w stylu orientalizującym. Z czasem zdobnictwo zaczęło się zmieniać. Pojawiały się sceny z mitologii Greckiej oraz sceny rodzajowe. Pojawiały się inskrypcje, a także rzeźbienia. Późniejsze wazy miały więcej odcieni czerwieni i brązu oraz czerni. Pojawiały się także wizerunki rozbudowane wizerunki postaci ludzkich. Jednymi z najsłynniejszych malarzy z Koryntu byli Timonides i Milondas.

Niedługo potem, wazy w tym stylu zaczęto produkować w Atenach. Wazy produkowane w Attyce charakteryzowały się intensywniejszymi kolorami. A także z białą skórą kobiet. Waza końska powstała także w Attyce. Z czasem pojawiały się także na obrazach skomplikowane wizerunki ludzi. Najlepszymi twórcami tego stylu z Attyki byli Klitias i Ekekias. Wśród najważniejszych prac była waza panatenajska. Była to amfora, w której przechowywano oliwę dla zwycięscy igrzysk panatenajskich. Trafiała ona następnie do zwycięscy.

Oprócz tych dwóch ośrodków ważnymi centrami produkcji była także Beocja, pozostająca pod wpływem ceramiki z Attyki. Podobnie było z centrum produkcji na Eubei. Kolejnym ważnym miejscem produkcji waz była Lakonia. Wazy tamtejsze były żółte. A styl malowania był powiązany z Koryntem. Produkcją zajmowali się Periojkowie a najpopularniejszym kształtem był kylix. Ceramikę w tym stylu produkowano taże w innych polis greckich.

Sposób produkcji

Wazy były najpierw malowane postaci z użyciem firnisu. Był on materiałem wyprodukowanym z gliny, z dodatkiem tlenku żelaza, węglanami i elementami roślinnymi. Reszta wazy pozostawała w oryginalnym kolorze. W związku z tym kolor waz się różnił w zależności od składu lokalnej gliny. Temperatura wypalania ceramiki musiała być ściśle kontrolowana. Pilnowano jej oglądając kolor płomieni w piecu.

Więcej o wazach greckich

https://www.jstor.org/stable/10.3764/aja.116.3.0461