Które z tych miast leżało na szlaku jedwabnym?
Więcej na temat dróg w Anatolii poniżej.
Strona o historii antycznej
Więcej na temat dróg w Anatolii poniżej.
Miasto założone zostało przez Antygona Jednookiego jako Antigonea. Ludność w nim pochodziła z kilku okolicznych polis. Nazwę Alexandria nadał dopiero Lizymach na cześć Aleksandra Wielkiego. Rozbudował on tą miejscowość. Przez następne lata znajdowała się pod kontrolą różnych imperiów. Dopiero po pokoju w Apamei stała się niezależnym polis. Była ważnym portem w północnej części Morza Egejskiego. Miasto rozwijało się przez setki lat. Pod koniec czasów rzymskich stało się siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero w późnej epoce bizantyjskiej.
Alexandria posiadała teatr, stadion, łaźnie i wiele innych charakterystycznych dla polis greckiego budynków. W szczytowym okresie mogło w nim mieszkać 100 tysięcy mieszkańców. W mieście działała także mennica. Założona została przez Lizymacha, mamy z niej monety zarówno z czasów hellenistycznych jak i cesarstwa rzymskiego.
Zasiedlone jeszcze w okresie wcześniejszym. Początkowo pod kontrolą Antygonidów. Po przybyciu Galatów stało się stolicą Tectosgetów. miejscowa, frygijska ludność uległa celtyizacji. W czasach rzymskich stało się siedzibą gubernatora prowincji Galatii. Miasto leżało na ważnym szlaku handlowym. W szczytowym okresie mieszkało w nim 200 tysięcy mieszkańców. Miasto było nieprzerwanie zamieszkane, aż do dzisiaj. Wśród zabytków z tego miasta znajdują się łaźnie, kolumna Juliana Apostaty, twierdza oraz inskrypcja Res Geste Augustii.
Miasto założył Ariartches Eusebios. Leżało niedaleko dzisiejszego Pınarbaşı. Miało status polis, jednak niewiele wiadomo o jego ustroju. W czasach bizantyjskich zmieniło nazwę na Dasmenda. Po przybyciu turków do regionu opustoszało.
MIasto pierwotnie nazywało się Mazaca. Nazwę zmienił mu Ariarthes Eusebios. Dokonał także hellenizacji miasta. Miasto było stolicą Kapadocji. Po jej opanowaniu przez Tirganesa mieszkańców przeniesiono do Armenii. Powrócili do miasta po zwycięstwach Lukullusa. Za panowania Tyberiusza nastąpiła ponowna zmiana nazwy na Cesareę. W czasach bizantyjskich było siedzibą biskupstwa. Po zajęciu przez zostało przezwane na Kayseri. I pod tą nazwą istnieje do dzisiaj.
W mieście istniały pałace królewskie. Mennica założona przez królów działała także w późniejszych czasach. Ponadto znajdowało się w nim wiele innych znaczących budynków użyteczności publicznej. Miasto nie było otoczone murami w początkach naszej ery. Później jednak zostało umocnione, a za Gordiana III wzniesiono w nim twierdzę, która przetrwała do dzisiaj. Polis na ważnej drodze handlowej, będącej częścią szlaku jedwabnego.
Miasto założone na miejscu starszej miejscowości przez Ariatchesa Eusebiosa. W czasach rzymskich nosiło nazwę Tyana. cesarz Valens uczynił ją stolicą prowincji Kapadocji Secunda. Miasto nazywało się wtedy Chrystopolis. Było także siedzibą biskupstwa. W czasach bizantyjskich toczyły się o nie walki między cesarstwem a Arabami. W ich wyniku zostało zniszczone i opustoszało. Leżała w pobliżu dzisiejszego Kemerhisar. W mieście istniała mennica. Do czasów dzisiejszych w dobrym stanie przetrwał akwedukt z czasów rzymskich. Oprócz niego znajdowało się w mieście wiele innych budowli.
Więcej na temat mennictwa w Alexandrii Troas.
Więcej na temat losów polis w Anatolii po pokoju w Apamei poniżej.
Miejscowość była zamieszkana w czasach przedhellenistycznych. Istniała w niej świątynia Kybelle. Seleukidzi założyli w jego miejscu polis. Wznieśli w nim wiele monumentalnych budowli. Wśród nich jest powyższa brama do miasta. Samo polis stało się znanym w całym basenie morza śródziemnego sanktuarium. Przybywano do niego na leczenie. Antioch Wielki osadził w mieście kilka tysięcy żydów.
Miasto założone zostało założone przez Antiocha Sotera. Polis było położone w centralnej Anatolii. W Nysie istniały fylle i demy. Bito w niej monety. Ponadto w mieście istniały świątynie Hadesa, Antiocha i Kybele. Pod koniec okresu rzymskiego polis stało się siedzibą diecezji. Najsłynniejszym spośród jej ordynariuszy był Grzegorz z Nysy. Miasto zostało opuszczone w czasach tureckich
Miasto leżało nad ujściem rzeki Göksu. Założył je Seleukos Nikator. Wcześniej istniała w tym miejscu Cylicyjska miejscowość. Do nowego miasta przeniesiono wielu mieszkańców innych, okolicznych polis. Szybko zdobyło rangę ważnego ośrodka handlowego w Cylicji. W mieście istniała mennica, bijąca monety seleukidzkie. W bezpośredniej bliskości Seleuki leżała świątynia Zeusa w Olbii. Sfinansował jej przebudowę Seleukos Nikator. Przyciągała ona wiernych z daleka. Za czasów Wespazjana wzniesiono kamienny most przez rzekę. Ponadto w mieście istniał ośrodek filozoficzny. Miasto w czasach chrześcijańskich było siedzibą biskupstwa. Miały w nim miejsce synody. W tym mieście miał umrzeć Fryderyk Barbarossa. Dzisiaj w miejscu tego miasta leży Silifke.
Miasto założył Antioch Soter na cześć swojego ojca. Leżała ona niedaleko Side, na wybrzeżu Morza Śródziemnego. W mieście istniało wiele budowli, które przetrwały do dzisiaj. W czasie wojen z Ptolemeuszami miasto miało zmieniać przynależność państwową. W czasach chrześcijańskich miało istnieć w tym polis biskupstwo. Opustoszało za czasów Tureckich.
Miasto założył Antioch Soter i nazwał je na cześć żony, Stratoniki. Wcześniej, w tym miejscu istniała miejscowość od czasów hetyckich. Seleukidzi włączyli w jego granice sanktuarium Hekate w Laniginie i Zeusa w Panamara. Dzięki temu miasto się rozwinęło i stało się ważnym ośrodkiem religijnym. Pod koniec III wieku p.n.e. kontrolę nad miastem przejęło Rodos. Tymczasowo zostało zdobyte przez Filipa V. Rodyjczycy odzyskali je i kontrolowali je przez kilkadziesiąt lat. Utracili je za karę, gdy nie wsparli Rzymu w czasie III wojny macedońskiej. Za czasów Rzymskich nadal było bogatym miastem. Hadrian przemianował je na Hadrianopolis. W okresie bizantyjskim było siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero po przybyciu turków.
W mieście istniało wiele znaczących budowli. Do czasów dzisiejszych przetrwały ruiny teatru, agory, buleturionu, gimnazjonu i murów miejskich. W mieście istniały szerokie aleje. Obecnie w pobliżu tego polis leży wioska Eskihisar.
Więcej o okolicznościach utraty Satronikei przez Rodos poniżej:
Miasto założył Antioch Soter, wykorzystując osadników z Magnezji nad Meandrem. Polis leżało na granicy Pisydii i Frygii. Znajdowała się nad głębokim wąwozem z jednej strony, a górą na której usadowiono Akropol. Leży około kilometra od dzisiejszego miasta Yalvac. Po pokoju w Apamei znalazło się pod kontrolą Pergamonu. Gdy dynastia Attalidów wymarła stało się częścią Kapadocji na kilkadziesiąt lat. Następnie anektowali je Rzymianie. Pod koniec okresu rzymskiego stało się siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero po podbiciu regionu przez Turków.
Antiocha leżała na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych. Pełniła rolę twierdzy broniącej regionu przed atakami Galatów. W czasach rzymskich zasiedlone przez osadników wojskowych. Nastąpiła zmiana ustroju miasta na rzymskie. Zamiast demów pojawiły się vici. Miasto dostało tytuł Cesarei. W mieście powstała świątynia Augusta. Zbudowano także Nymfajon. Oprócz tego zbudowano sieć akweduktów oraz zespół łaźni. Ponadto wzniesiono w mieście stadion i sanktuarium Mena. Natomiast po pojawieniu się chrześcijaństwa zbudowano bazylikę.
Miasto leżało nas ujściem rzeki Ceyhan, w Cylicji. Nie wiadomo jaki władca je założył. Możliwe że wcześniej istniało miasto Magaros w tym miejscu. Polis miało być podzielone na fylle i demy. Miała istnieć w nim eklessia, bulla oraz różne budynki miejskie jak gimnazoj. W mieście istniało sanktuarium Ateny Magrisa, w którym miały miejsce festiwale na jej cześć.
Kolonia założona w miejscu starego miasta Cylicyjskiego, Adany. Polis znajdowało się ówcześnie w cieniu innych miast regionu. Na początku epoki hellenistycznej zmieniało często przynależność. W drugim wieku n.e. zbudowano most przez Sarus,który istnieje do dzisiaj, a miasto stało się ważnym punktem dla poczty rzymskiej. W mieście bito monety W późniejszym okresie stało się siedzibą biskupstwa. Zostało zdobyte przez muzułmanów w VII wieku. Przez kilka kolejnych stuleci kilka razy zmieniało przynależność państwową. Obecnie jest jednym z ważniejszych miast Turcji.
Miasto założone przez Antiocha Sotera na cześć matki. Znajdowało się niedaleko granicy Frygii i Pisydii. Za Antiocha wielkiego sprowadzono do niego żydów. W mieście miało miejsce zawarcie pokoju kończącego wojnę Seleukidów z Rzymem. Znalazła się w jego myśl w państwie Pergamońskim. A później w imperium rzymskim. W czasach chrześcijańskich była siedzibą biskupstwa.
W mieście istniała mennica oraz wiele typowych dla polis budowli miejskich. Była ówcześnie ważnym ośrodkiem targowym. Została kilkakrotnie doświadczona trzęsieniami ziemskimi. W czasach bizantyjskich znacząco podupadła. Z przybyciem turków zostało opuszczone.
Miasto założył na miejscu starszej miejscowości Antioch Theos. Nazwał je na cześć swojej żony. Znajdowało się na granicy Lydii i Karii. Po traktacie w Apamei stało się częścią królestwa Attalidów. A następnie Republiki Rzymskiej. W czasie wojen z Mitrydadesem zostało zniszczone. Później zostało odbudowane i stało się znaczącym ośrodkiem miejskim. Nie przeszkodziły w tym trzęsienia ziemi. W imperium bizantyjskim było siedzibą biskupstwa. Opustoszało dopiero za czasów tureckich. Do czasów dzisiejszych przetrwało wiele budowli. W tym teatr, ruiny łaźni, stadionu, agory i mostu przez Lycus.
Więcej o hellenizacji Pisydii poniżej.
Miasto leżało w Karii, w południowej części Anatolii. Miejsce było zasiedlone już w epoce wcześniejszej. Było wtedy znane pod nazwą Alabanea. Miała być rządzona przez tyranów. Nazwę zmieniono za rzadó Antiocha Wielkiego. W mieście miał istnieć kult Zeusa Chrysaorica i Apolla Isostamosa. Polis było częścią ligi Chrysaorickiej i przez pewnie czas podlegało Rodos. W mieście istniał teatr, Buletarion i inne, typowe budynki w polis. Bito w mieście monety. W czasie wojny domowej po śmierci Cezara zostało zdobyte przez Partów. W późnych czasach rzymskich stało się siedzibą diecezji. Było nią do podbicia regionu przez turków. Miasto wtedy opustoszało.
Miasto miało zostać założone przez Seleukosa Sotera. Leżało kilkadziesiąt kilometrów od dzisiejszej Adany. Miało zostać podarowane przez Antiocha Epifanesa swojej kochance. Przeciwko czemu miała zbuntować się lokalne ludność. Miasto biło monety. Nie wiadomo kiedy opustoszało.
Miasto leżało w Cylycii, u ujścia rzeki Limonlu do Morza Śródziemnego. Nie jest zbyt wiele wiadome na temat tego miasta. Nie wiadomo kiedy zostało założone. Ani jak wielkie było. Miało być regionalną stolicą. W późniejszych czasach miało być siedzibą biskupstwa. W czasach bizantyjskich zostało opuszczone.
Miasto założył najprawdopodobniej Antioch Soter. Powstało dzięki synojkismos dwóch wiosek, Symmatcheos i Cranos. Miasto leżało na południowym brzegu rzeki. Nie jest wiadome jak duże tereny mu podlegały. Wiadomo iż po traktacie w Apamei stało się częścią państwa Rodyjskiego. Wolnym miastem stało się 30 lat później dzięki naciskom rzymskim. Było od wtedy przyjazne republice. Pózniej było częścią prowincji Azji. W pobliżu miasta stoczono kilka ważnych bitew. Pod koniec okresu rzymskiego stało się siedziba biskupstwa. Istniało aż do czasów tureckich, kiedy opustoszało.
Polis biło swoje srebrne monety. Istniał w nim kult Apolla. W mieście leżało na skrzyżowaniu dróg handlowych. Ponadto dzięki żyznej dolinie kwitło w jego okolicy rolnictwo. Było średniej wielkości polis z wieloma budowlami typowymi dla takiego miasta. Prowadzono wykopaliska, które pozwoliły odkryć wiele zabytków po nim.
Miasto leżało w południowej Anatolii, na wybrzeżu Morza Śródziemego. Zostało założone przez Antiocha Epifanesa. Rozwój miasta nastąpił za czasów rzymskich. Pochodzi z wtedy wielka mozaika, którą odkryto w mieście. A także łaźnie, cmentarz, mury miejskie i wiele innych budowli. Biło polis także swoje monety w tym okresie. W późnych czasach rzymskich stało się siedzibą biskupstwa Iuzarii. Opustoszało dopiero za czasów tureckich. Prowadzone w nim wykopaliska doprowadziły do wielu znalezisk z całego okresu istnienia miasta.
Więcej o monetach z Antiochii nad Meandrem poniżej
Miasto założył Lizymach i nazwał je na cześć swojej żony. Po jego śmierci podporządkowało się Pontowi. Widziało w tym szansę na uratowanie się przed dominacją Heraklei Pontyjskiej. Ludność w mieście dzieliła się na cztery fylle. Polis biło swoje własne monety. W czasach rzymskich było niewielkim miastem portowym. Zamieszkiwano je do czasów bizantyjskich, kiedy opustoszało. Dzisiaj w jego miejscu istnieje miasto Amsra.
Miasto istniało jeszcze w czasach przed hellenistycznych. Była to pierwsza stolica Pontu. Świadectwem tego są królewskie grobowce znajdujące się w pobliżu tego polis. Kilka spośród nich widać na zdjęciu powyżej. Mithrydathes założył port miasta zwany Eupatorią Amissos. W czasie jego wojen oba ośrodki zostały zdobyte przez Lukullusa. Port nie przetrwał wojny. Natomiast miasto istniało pod panowaniem rzymskim. Było jednym z ważniejszych miast we wschodniej Anatolii. Pochodziło z niego wielu filozofów, wśród nich Strabon. Zamieszkiwane jest aż do dzisiaj.
To pontyjskie miasto zostało złożone przez Mitrydathesa Eupatora. Leżało na skrzyżowaniu ważnych tras handlowych. Leżało nad brzegiem rzek Lycus i Iris. Jednak dokładna jego lokalizacja nie jest znana. Miasto w czasie wojen z Rzymem poddało się Lukullusowi. Zostało później odbite przez Mitrydathesa i zburzone za karę. Odbudował je pod nazwą Magnopolis Pompejusz Wielki. Nie wiadomo kiedy zostało opuszczone.
Pontyjskie miasto założone przez Farnakesa Pierwszego. Nazwał je swoim imieniem. Znajdowało się w miejscu starszego ośrodka, istniejącego jeszcze w czasach perskich. Polis leżało nad morzem Czarnym, między Trapezuntem a Amisos. Za czasów rzymskich zwano je Karesous. Obecnie leży na jego miejscu miasto Giresun.
Stare miasto greckie, założone jeszcze przez kolonistów z Miletu w VII wieku p.n.e. Początkowo odpierało próby zdobycia przez królów Pontu. Jednak za panowania Farnakesa zostało w końcu opanowane. Było stolicą królestwa przez następne sto lat. Aż do zdobycia go w 70 roku p.n.e. przez Lukulusa. Wcieliło on je do imperium rzymskiego. Przez całą starożytność był to kluczowy port Morza Czarnego. Pozostało w nim wiele zabytków z tego okresu.
Więcej o kontaktach pomiędzy grekami a mieszkańcami królestwa Pontu poniżej.
Miasto istniało na miejscu starszego polis, Myrleia. Które zostało zniszczone przez Filipa V. Odbudował je Pursius Cholus i nazwał je imieniem swojej żony. Za czasów rzymskich miasto się rozwinęło. Moneta powyżej pochodzi z tego miasta. W polis istniał port. Zostało opuszczone dopiero w czasach bizantyjskich. Miasto leżało niedaleko współczesnego Mudanya.
Miasto założone przez Pursiusa Cholusa. Dokładna lokalizacja nie jest znana. Wiadomo iż znajdowała się w centralnej Bitynii. Miały w nim istnieć przynajmniej dwie fylle. Odkryto monety z I wieku p.n.e. Za czasów Rzymskich kilka razy była przemianowana.
Miasto założone zostało przez Pursiasa Cholusa. Zbudowano je w miejscu starszej miejscowości, Kieros założonego przez Herakleję Pontyjską. Nazwał je swoim imieniem. Istniał także jego kult w tym mieście. Ludność dzieliła się na fylle. W późniejszym czasie mamy poświadczone istnienie Bulli w mieście. Polis znajdowało się w miejscu dzisiejszej wioski Uskub. Opustoszało dopiero za czasów tureckich.
Istniała jako greckie miasto Kios. Po zburzeniu jego przez Fillipa V zostało odbudowane przez Pursiusa Cholusa pod swoim imieniem. W mieście istniały fylle oraz bulla. Ponadto znajdował się w nim port. Za czasów rzymskich był to ważny ośrodek handlowy. Było zamieszkane aż do czasów Bizantyjskich.
Miasto założyli żołnierze Aleksandra Wielkiego. Została zniszczona przez Myzów i odbudowana przez Antygona Jednookiego jako Antigoneja. Lizymach zmienił jego nazwę na Nicea. Najprawdopodobniej Nicomedius przyłączył je do Bitynii. Było to wtedy ważne miasto Bityńskie. Za czasów rzymskich rozwijało się nadal. Cesarz Hadrian pomógł je odbudować po trzęsieniu ziemi. W mieście tym miały miejsce Sobory. Zdobyte przez turków w XI wieku. Wyparli ich stamtąd krzyżowcy. Później było stolicą Cesarstwa Nicejskiego. Obecnie w jego miejscu leży miasto Izinik.
Miasto założone przez Nicomediusa. Wcześniej istniało tam założona przez Megarę Astacus, które zostało ono zburzone przez Lizymacha. Było to ważne Bityńskie miasto. Pod władzą rzymską była stolicą prowincji. Za Licyniusza pełniła funkcję stolicy Imperium rzymskiego. Powstało wtedy wiele wspaniałych budowli. Miasto było zamieszkane aż do czasów bizantyjskich. Później jego mury były wykorzystywane jako obóz dla wojsk Krzyżowców. Ostatecznie zostało zniszczone przez Ottomanów w XV wieku.
Więcej o Bitynii poniżej
Miasto założył Attalos Soter lub jego poprzednik Eumeneus. Jego wcześniejsza, przed hellenistyczna nazwa miała brzmieć Argoreia. Założono je jako bazą wojskową dla armii Pergamońskiej. Wiadomo że dowódcą tych sił miał mieć tytuł hegemona. Za czasów rzymskich istniała w nim Bulla. Nie wiadomo kiedy została opuszczona ani jak dokładnie wyglądała.
Miasto założył Attalos Filadelfos. Miało służyć jako baza dla floty Pergamońskiej. Krótko jednak pełniła tą rolę, gdyż po kilkudziesięciu latach znalazła się pod rzymskim panowaniem. Zaczęła się wtedy szybko rozwijać. Stała się stolicą prowincji Pamfilii. Powstał wtedy między innymi łuk tryiumfalny Hadraina. Dokładne wykopaliska były prowadzone w dzielnicy Dogu Garaj.
Miał je założyć Attalos Filadelfos. Nazwał je na cześć swojego brata Eumenesa Sotera. Posiadało mennicę, z której monety odkryto w czasie wykopalisk. Stamtąd pochodzi moneta powyżej. Miasto było znaczącym ośrodkiem w czasach rzymskich. Opuszczono je dopiero w późnym okresie bizantyjskim.
Miasto założył Attalos Filadelfos. Leżało na granicy Pergamonu z Bitynią. Ale jego dokładna lokalizacja nie jest znana. Podobnie jak wielkość i okres w którym było zamieszkane. Jego mieszkańcy mieli zostać przesiedlani z innych greckich miast w okolicy.
Została założona przez zbuntowanych żołnierzy. Którym miejsce na osiedlenie przydzielił Eumenes. Miało leżeć u podnóża góry Ida. Nazwał je po swoim poprzedniku, wuju i adoptowanym ojcu Filaterjosie. Nie jest wiadome gdzie konkretnie leżało ani jak długo było zamieszkane.
Miasto założył Eumenes Soter lub jego brata Attalosa Filadelfosa. Mieli je nazwać na cześć swojej żony, Satroniki. Polis leżało na granicy Lydii z Myzją. Miano w nim bić monety w czasach rzymskich. Nie wiemy gdzie dokładnie leżało to miasto. Ani kiedy je zamieszkiwano. Miało mieć pełne prawa miejskie. Prawdopodobnie w jego oklicach złapano Eumanesa Aristonikesa. Możliwe jednak iż miał miejsce to w Satronice leżącej w Karii.
Poniżej trochę informacji o inskrypcjach greckich z Anatolii.
Poniżej trochę informacji o greckich koloniach w Cyrenajce.
© 2025 Jaskinia Historii
Theme by Anders Noren — Up ↑